Tyle na świecie ludzi umiera.
Tyle wypadków,
Różnych przypadków.
Samotnie leży nieboszczyk w trumnie,
Co sobie myśli płynąc spokojnie.
Dryfuje na wodzie mętnej,
Pokazującej urywki z życia.
Wszystkie uczucia i przemyślenia.
Gdzie on dopłynie,
Nie wie nikt tego.
Wiadomo skąd przyszedł.
Gdzie zaszedł?
Nie wiadomo.
~Sierściuszka
CZYTASZ
Słowność serca
Poetrykrótkie wierszyki wymyślone przez moją głowę błądzącą w myślach Jest to także podróż po emocjach zamienionych w słowa. Takie prywatne łzy, które mogą zobaczyć wszyscy.
