Wysycham jak kwiat,
Który już nie ma sił,
Aby pragnąć choć kropli wody.
Czy znajdzie się chociaż jedna kropelka nadzieji na lepszy czas?
Czy wszystko wróci do normy,
Zanim to zniszczy nas?
Tyle smutku i żałości dziś otacza świat.
Brak szacunku i równości.
To wszystko poróżnia nas.
Jesteśmy różni,
Lecz tacy sami.
Więc co jest tu nie tak?
~Sierściuszka
CZYTASZ
Słowność serca
Puisikrótkie wierszyki wymyślone przez moją głowę błądzącą w myślach Jest to także podróż po emocjach zamienionych w słowa. Takie prywatne łzy, które mogą zobaczyć wszyscy.
