Zawsze sama,
Na pastwę losu pozostawiana.
Spotkała swego przeznaczonego,
Lecz i on ją odtrącił.
Chcąc by był to koniec,
By o wszystkim zapomnieć,
Aby nie mieć więcej przykrych wspomnień.
Stanęła na moście,
Który liczył już swoje koście.
W ostatniej chwili se uświadomiła,
Że to nie musi być jeszcze koniec.
Pokaże wszystkim,
Że nie jest słaba,
Niech wszyscy upadną na kolana,
I zobaczą,
Że się nie poddała,
Pomimo bólu jakiego doznała.
Wyjdzie z podniesioną głową,
I powie:
Teraz ja jestem królową.
~Sierściuszka🐺
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jest to wiersz ale też jakby przekaz albo coś w tym stylu ode mnie, że jeśli czujecie się odtrącani, nie poddawajcie się i pokażcie że jesteście warci (?) Uwagi (?). Mam nadzieję, że się spodobał. Do następnego bayo.🐺
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
CZYTASZ
Słowność serca
Poesiakrótkie wierszyki wymyślone przez moją głowę błądzącą w myślach Jest to także podróż po emocjach zamienionych w słowa. Takie prywatne łzy, które mogą zobaczyć wszyscy.
