Nie pasuję tu wyglądem
Lecz taka jest moja dusza
Lekka i zagubiona
Jak te pióra
Wszyscy patrzą obojętnym wzrokiem
Nie widzą zagubienia
Mijają bez słowa
Lecz im to wybaczam
Czy dobrze robię
Stojąc gdzieś z tyłu?
Nie wychylam się z cienia
Piórka się rozpadną
Jak wszystkie inne istnienia
Stoję sama
Przez nikogo nie widziana
Czekam aż ktoś zapyta
Co u mnie słychać- nikt się nie odzywa
~Sierściuszka
CZYTASZ
Słowność serca
Poetrykrótkie wierszyki wymyślone przez moją głowę błądzącą w myślach Jest to także podróż po emocjach zamienionych w słowa. Takie prywatne łzy, które mogą zobaczyć wszyscy.
