Third Person POV
After six days of being under surveillance from Lucien ay nakahanap din siya ng paraan kung paano makatakas dito. Astraea asked someone to keep track on where Lucien is staying -- sa isang bahay hindi kalayuan sa tinutuluyan ni Astraea. Nalaman nila na tuwing madaling araw, alas tres, ay umaalis ito at pinapalitan ng ibang tao at babalik lang si Lucien makalipas ang apat na oras. The guy relieving his post is good at his job but not as good as Lucien kaya nagawan ng paraan ng inutusan ni Astraea para malaman kung paano siya nababantayan ni Lucien mula doon.
He has a telescope and six cctv cameras na nakapalibot sa bahay nila. Mabuti ay wala sa loob ng bahay nila kaya mas napadali kay Astraea. She had her person put a cctv camera on the same spot that Lucien has put his, at doon naghanap ng blindspot si Astraea.
And after two days of no sleep ay nakahanap din siya ng blindspot, now she just have to find the right moment.
Naka-antabay si Astraea sa sala ng bahay nila kung saan may isang malaking salamin lang ang pumapagitan mula doon at sa garden ng bahay nila. She has her earpiece on at hinahantay ang kasamahan niya na sabihin sa kanya kung padating na ang kapalit ni Lucien sa pwesto.
"He's here," Astraea looked at her watch, at napatango dahil sakto sa oras ang pagdating nito. "Lumabas na si Lucien."
Astraea only have at least thirty seconds to leave her house and walk over the fence of their house an doble ng height niya. Mabilis siyang tumakbo at hinagis ang lubid na binuhol niya kanina na na-shoot naman agad niya sa bakal na pinaglalagyan ng ilaw at mabilis na inangat ang sarili pataas. It wasn't so hard dahil tinrain siya ni Zeus doon. They would climb up a mountain with just ropes and knives with them before, kaya walang wala lang sa kanya ang pag-akyad sa bakod na iyon.
Pagkadating niya sa itaas ay mabilis na inalis niya ang lubid at tumalon pababa. She had the rope wrapped around her waist and run to the blind spot.
"Nakapasok na sila. Nakalabas ka na?"
"Oo." Sagot niya, pigil ang hininga dahil pakiramdam niya ay kahit walang nakabantay sa ay may makakarinig pa rin sa kanya. "Umalis na si A--Lucien?"
Tumikhim si Astraea at tumingin sa paligid niya.
"Paalis pa lang. Papasok na siya sa sasakyan. You can move," Astraea moved to the next blindspot na ilang metro ang layo sa kanya, she took big steps at walang panahon para magpahinga. "He's moving to get coffee. Five seconds, Astraea."
Ilang beses minantra ni Astraea sa utak niya na bilisan pa niya ang pagkilos. She haven't tried this, ang oras at kilos niya ay lahat tantyado lang, hindi katulad ng mga planado niyang kilos na sakto lahat sa oras. This time kailangan niyang habulin ang oras. At pagdating sa susunod niyang pwesto ay naramdaman niya ang pagsakit ng binti niya kaya napahilot siya doon at ramdam na ramdam niya ang mabilis na pagtibok ng puso niya, her breathing is also getting louder.
"I'm now going to make a little commotion. You need to run at least a kilometer, nandon ang motor na iniwan ko sa'yo."
"Okay,"She inhaled deeply and exhasperated loudly. Ilang beses niya iyong pinaulit-ulit hanggang sa ibigay na ng kasama niya ang go signal.
Mabilis ulit siyang tumakbo, her legs stretching para makahakbang siya nang malayo. Nararamdaman na niya ang pagkamanhid ng binti niya hanggang sa napabuntong hininga na lang siya pagdating sa lugar kung saan alam niyang hindi na siya makikita ng cctv.
"I'm clear. What did you do?"
"I just put a cat inside the house. Ipagdasal mo na lang ang kaluluwa ng pusa." Tawa pa nito.
