Third Person POV
Nagising si Astraea na nakakadena ang parehas niyang paa sa kung saan, madilim ang buong lugar at sinubukasn niyang umaninga ng kahit anong liwanag pero wala siyang makita. She tried to scream for help, pero paos na ang boses niya mula sa pagsigaw kanina. She can remember everything that happened clearly.
Nasa sasakyan siya ni Zeus at pauwi na nang may humarang na tatlong sasakyan sa dinadaanan nila. Hindi niya alam ang nangyayari, bigla na lang din lumabas ang mga bodyguards niya sa kung saan, tinignan kung sino ang mga nasa sasakyan until two people went out of the car and just staring shooting at them. Wala siyang magawa kundi ang kumapit kay Zeus na sinusubukan siyang pakalmahin, pero hindi niya magawa. She saw blood, she can hear the gunshots, she can hear her screams.
Her bodyguards were defeated dahil di hamak na mas marami ang nang-ambush sa kanila, and when they went near their car, Zeus tried protecting her, but the men were able to get to her. They injected somthing on her that made her lose consciousness and the last thing she heard was muffled conversations and a gun shot.
Niyakap niya ang sarili at siniksik ang sarili sa sulok. Nanginginig siya sa lamig at sa takot, she badly wanted to scream but she couldn't. PArang napipi siya na kahit kaunting salita ay walang lumalabas sa bibig niya.
Napapitlag si Astraea nang makarinig siya na gumalaw, at dahil walang maaninag ay wala ring silbi ang pagpaling niya ng ulo para hanapin kung saan iyon nanggaling.
"Hello..." Mahina at nanginginig na sabi ng boses. She was scared, narinig niya na gumalaw ito dahil sa tunog ng kadena. "May tao ba dito? Please..."
"Po?" Mahina at malat na sagot ni Astraea. "Miss, where are we?"
Napaubo siya dahil ang sakit ng lalamunan niya sa pagsasalita.
"Miss, nasan ka?"
"I can't see properly too."
At parang cue na biglang lumiwanag sa buong lugar. Napatakip ng mata si Astraea dahil sa silaw, at unti unti lang nagmulat nang maka-adjust na ang mata niya. She looked for the person who smoke, nakita niya lang ang bulto nito pero hindi niya makita nang malinaw ang itsura nito. She had to blink her eyes many times before she can finally see clearly.
At napatakip siya ng bibig nang makita na wala itong saplot, at puno rin ng sugat ang katawan niya. She ahs fresh cuts and bruises, muli lang binalot ng takot si Astraea. Napapatanong kung ganon din ba ang mangyayari sa kanya.
Niyakap niya ang sarili at nilibot ang tingin sa lugar, nasa isang kwarto sila na walang ni isang bintana, at tanging isang pintuan lang ang pwedeng pasukan at labasan ng tao. Wala ring gamit bukod sa tray na nasa tabi ng babae na kasama niya na may lamang isang plato ng hindi nagalaw na pagkain at isang baso ng tubig.
