without you; I'm lost//johnlock ✔️

3-gökkuşağı içindeki siyah

John gün bitiminde Mary ile evlerine geçmişti ve Sherlock yine 221B'de yalnızdı. Buna alışabileceğini sanmıyordu, kaç ay ya da yıl geçerse geçsin.
Çaresizce Lestrade'a tekrar mesaj attı ve geçen 5-6 saatlik zaman dilimi içinde bir cinayetin işlenmiş olmasını umdu. Fakat geçen dakikalara rağmen telefonu sessizliğini korudu.

"Sherlock," duyduğu sesle kapıya doğru döndü dedektif. "Sen iyi misin?"

"Neden herkes bunu sorup duruyor?"

"Çünkü iyi değilmişsin gibi izlenimler bırakıyorsun." Lestrade kanepeye oturdu, sırtını yasladı. "Her konuda benimle konuşabileceğini biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum."

"Güzel."

"Sadece yeni bir davaya ihtiyacım var," Sherlock mırıldandı. "Boş durmak bana göre değil, beynim asla rahat bırakmıyor."

"Üzgünüm fakat Londra bu aralar sessiz. Belki de düğüne odaklanmalısın, bekarlığa veda partisi ve diğer tüm detaylar."

"Tarih belli olduktan sonra yarım saatimi alır." Aslında Sherlock içten içe bir sorun çıkmasını ve her şeyin iptal olmasını umuyordu böylece dostuyla eski hallerine dönebileceklerdi.

"O halde Londra dışında davalara da göz atmalısın, eminim yakınlarda işlenmiş cinayetler veya gizemli kaybolmalar vardır."

"Haklısın." Sherlock bunu niye düşünmemişti bilmiyordu ama internet üzerinden geniş çaplı bir araştırma yapacaktı. Lestrade biraz daha sohbet ettikten sonra işe döndü ve dedektifte bilgisayar başına geçti.

İlk etapta birkaç cinayet buldu fakat katil barizdi ve aptal polislerin bile delillerle ve biraz düşünmekle bulabileceği kadar kolay olduğu için harcayacağı efora değmezdi. 2 tane kaybolma vardı ki birisinin 17 yaşında evden kaçan bir kız olduğu kesindi, gizem yoktu ama diğerini takip edecekti Sherlock. Şu an belirli olan pek bir şey yoktu ve ihtimallere göre onca yolu gitmek istemiyordu dedektif.

Londra'dan biraz daha uzaktaki şehirlere bakarken ilginç şekilde uykusunun geldiğini farketti. Belki de tüm bu düğün/John'un gitme olayı onu kötü etkiliyordu. Baya kötü.
Odasına gidip üzerini çıkardı ve kendini adeta yatağa fırlattı. Uykuya dalması çok çabuk olmuştu. Rüyasında renkli bir düğün ve kenarda kalan yalnız bir adam gördü, tamamen siyahtı.

-----

"Londra dışına çıkmak için iyi bir zaman mı?" diye sordu John. "Düğün yakın zamanda olabilir ve hazırlıklar için sana ihtiyacımız olacak."

Sherlock John'un çoğul konuşmasından nefret ediyordu. "Öyle bir şey olursa geri gelirim." dedi ama uzakta kalması da iyi olabilirdi, tüm bu olanlara karşı tavrını bir tek kendisi biliyordu ve zor durumdaydı.

"Bir gizemi yarıda bırakıp asla dönmezsin, seni  iyi tanıyorum Sherlock."

Yeterince iyi değil ama,  diye içinden ekledi dedektif. Tek dostunun kendisi olduğunu göremiyor muydu, bu kadar mı kördü? Duygular ya da böyle insancıl konularda konuşamadığınıda biliyor olmalıydı, beceremediğini.

"Senin için dönerim, düğünden sonraya bırakırım gizemi aydınlatmayı. Merak etme John."

"Pekala." Arkadaşı pek ikna olmamış gibi görünse de ısrarı sürdürmedi. "En azından iyi bir olay bulabildin mi?"

"Henüz değil. Bakınmaya devam ediyorum."

John elini omzuna koyduğunda bakışlarını karşı duvardan çekip ona çevirdi Sherlock. Yüzünde hüzünlü bir ifade vardı.

"Kafana taktığın şey umarım evden ayrılışım değildir," John'da bu konularda zorlanırdı normalde, durduk yere bu konuyu niye açtığını anlamamıştı. "Çünkü bu bir son değil Sherlock, yalnızca yeni bir sayfanın başlangıcı."

O sayfada pek bulunmayacağım kesin

"Hayır, sadece uzun süredir beynimi kaliteli işler için kullanmıyorum ve bu beni rahatsız ediyor. Sıradanlaşmak istemiyorum."

John gülerek elini çekti. "Umarım kaliteli işlenmiş bir cinayet bulursun o halde." diyerek mutfağa doğru ilerledi. "Çay ister misin?"

"Evet lütfen."

Sherlock aslında arkadaşının da onunla gelmesini delicesine istiyordu. Son bir macera, Sherlock ve John için. Dostluklarının başlama nedeni gizemleri çözme olayı sayılırdı ve evlenmeden önce bir kez daha o heyecanı yaşamak isterdi. Geçen yılların hatrına.

"Eğer uygun bir dava olsa sende gelir miydin?" Sherlock üzerinde çok düşünmeden sordu, kendi kendine cevabı bulması imkansızdı sonuçta.

"Imm," John tekledi, elindeki çaydanlığı geri bıraktı. "Londra içi olursa olur aslında, son bir raund ikimizede iyi gelirdi. Bekarlığa veda partisi gibi."

"Kesinlikle!" Bu fikir harikaydı. "Güzel bir şey bulup sana haber vereceğim."

Sherlock konulan çayı ve arkadaşının bakışlarını görmezden gelerek odadan ve evden çıkarak kendini Londra sokaklarına attı. Mükemmel bir bekarlığa veda partisi için mükemmel bir cinayet bulmalıydı.