10-şimdi, şu an

1K 124 69
                                    


Sherlock yatak odasına küçük bavullarını koyduktan sonra sırf oyalanmak amaçlı kıyafetlerini dolaba yerleştirdi. Tahmin ettiğinden daha gergindi ve buraya gelmekle, yanındaki arkadaşını sürükleyerek, hata yapmış olabileceğini bile düşünmeye başlamıştı. Bunu asla sesli olarak kabul etmeyecek olsa da.
Çünkü o Sherlock Holmes'tü ve hata yapmazdı.

"Bu acele ne?"

Yönünü gardıroptan çevirmeden "Hemen aradan çıksın istedim," dedi. "Etrafı gezip birileriyle tanışmak için çok erken, kimse balayına geldiği ilk gün dışarı çıkmaz."

"Evet çünkü yalnız kalmak daha ilgilerini çeker."

John'un ses tonunun altında yatan imayı anladığında bazen ne kadar aptal olabildiğini farketti Sherlock. Eh, ya da deneyimsiz. Çünkü dışarı çıkmama sebebi olarak yorgunluklarını atma olayını kastetmişti.

"Bugün evde kalalım ve yarın yürüyüş yapma bahanesiyle çevreyi kolaçan ederiz."

"Güzel fikir." John'da bavulunu alarak kıyafetlerini çıkarmaya başladı. "Sence Mary'yle balayına buraya gelsem tuhaf mı olur? Manzara, dekorasyon, ayrı ev olayı ve özel ada olması... Çok ideal gibi geliyor fakat bir sene içinde 2 kez gelirsem dikkat çekebilir değil mi?"

Sherlock içinden bir küfür savurdu çünkü sürekli konunun bir şekilde evliliklerine ve Mary'ye gelmesinden nefret ediyordu. Mary'yi sevmediğinden değildi ama o arkadaşlıklarının eskisi gibi olmadığını gösteren en somut kanıttı.
"Eğer cinayetleri çözersek ve buranın foyasını meydana çıkarırsak geride bir balayı adası kalmayabilir." diye açıkladı ve içten içe böyle olmasını diliyordu.

"Yazık." John derin bir iç çekti. "Hoş olabilirdi."

Dedektif yorum yapmadı çünkü ağzından dostane veya sinir bozucu olmayan bir şey çıkacağından emindi. Geri kalan yerleşme olayını hızlıca halletti ve aşağı indi, arkadaşı ondan kaçtığını sanabilirdi fakat tek istediği rahatça düşünebilecek bir ortamdı. İntihar hakkında bildiklerini gözden geçirdi.

Son zamanlarda zenginleyip genç sevgili yaparak eşini ve çocuğunu geride bırakan iş adamı. Eskiden beri tanıdığı arkadaşı, ortağı. Yeni eşi genç ve güzel Natasha. Firmanın rakibi olan birkaç şirket sahibi. Şüpheli listesi kabarıktı ve Sherlock eleme yapamıyordu çünkü fazla bilgi sahibi değildi, kimseyle yüz yüze konuşma fırsatı da bulamamıştı. Lestrade'a mesaj atarak yeni eş Laura'nın şu an nerde olduğunu öğrenmesini istedi. Ayrıca kendisi adına onu sorgulamasını da. Elbette kayda alarak çünkü dedektif beden dili ve seçtiği kelimelere göre hakkında çıkarım yapabilecekti.

"Aç mısın?"

John yine zihninde yaptığı yolculuğu sesiyle böldü. Üzerini değişmişti ve saçları ıslaktı, belli ki duş almıştı.
"Evet." diye yanıtladı bakışlarını arkadaşının vücudundan çekerek. "Hazır olduğunda haber ver."

John'un "Harika." diyerek mutfağa adımladığını duydu. Olayı ve adada ne gibi bir suç ağı olabileceğini düşünecekken arkadaşı yine seslendi. "Ev servisi varmış, ne yemek istiyorsun?"

"Hafif bir şeyler ve çay, teşekkürler."

"Pekala."

~~~~

Yaklaşık yarım saat sonra zil çaldığında Sherlock hızlıca kapıya yöneldi. Karşısındakinin elindekileri alıp kenara koyduktan sonra "Merhaba," dedi. "Ben Sherlock Holmes."

without you; I'm lost//johnlock ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin