without you; I'm lost//johnlock ✔️

22-bir yastıkta

Kimse konuşmayınca Mary tekrar öne çıktı. "Janine, bunlar Sherlock ve nişanlım John."

"Tanıştığımıza memnun oldum," Janine elini uzatıp bekledi. Gerçekten Sherlock'un bu basit dokunuş için hevesli olduğunu mu sanıyordu? Ne kıza yaklaştı ne de cevaben bir şey söyledi.

"Dahi dedektifimiz bazen böyle ortamdan kopuk olabiliyor tabi." Zavallı Mary yine toparlamaya çalıştı. "Biz John ile eve geçerken sizde bir restorana gidin, olmaz mı? Eski davalarından anlatır sana."

Janine "Harika olur," derken John "Aslında olmaz." diyerek lafını kesti. "Sherlock'la çok acil bir işimiz çıktı, Lestrade ikimizi birden bekliyor."

"Öyle mi?" Şimdide Mary sinirli görünüyordu. "Artık seri katil peşinde koşmayacağın konusunda anlaştık sanıyordum."

Bunu duyduğu an, John'un evliliğin aralarında bir şeyi değiştirmeyeceği konusunda dedektifi avuttuğunu anladı. Belli ki Mary doktorun tüm zamanını kendine istiyordu, haklıydı da. Sonuçta karı koca olacaklardı, bir aile.

"Çok önemli ve acilmiş. Siz Janine ile bir şeyler içmeye gidin bizde Sherlock'la davaya bakalım." John büyük adımlarla kızların yanından geçerek merdivenlerden indi. Mary "Görüyorsun ya?" diye sordu dedektife. "Tuhaf bir şeyler var, benden kaçıyor sanki. Evde de böyle hatta yatak odasında bile."

"Imm," Buna ne söyleyebilirdi ki?
"Konuşmaya çalışırım." diye geveledi ağzının içinde. "Görüşürüz hanımlar."

Arkadaşının adımlarını takip ederek evden çıktı, kapının kenarında sırtını duvara yaslamış John'u görünce sordu: "Bu da neydi şimdi?"

"Mary'yi tanıyorum, Janine ile seni ayarlamaya çalışacak ve asla vazgeçmeyecek. Başlangıcı olmadan bunu engellememiz lazım."

"Kız arkadaşlar pek ilgi alanıma girmiyor." Sherlock ilk yemeğe çıktıkları zamandaki cümlesini hatırlatmak adına böyle söyledi. "Kendimi işimle evli görürüm."

"Ama şu anda benimle resmi olarak evlisin."

"Üstelik bunu ben ayarladım," istemsizce güldü dedektif. "Zamanın getirdiği değişimler inanılmaz."

"Öyle." Ellerini ceplerine koyup yürümeye başladı John. "Janine olayını nasıl çözeceğimiz hakkında bir fikrin var mı?"

"Neden böyle telaş ediyorsun ki? Duygusuz piçin teki olduğumu anladığında zaten kaçıp gider."

"Sanmam. Mary seni tanıyor, kaçıp gitmeyeceğini düşündüğü için Janine'i seçmiştir."

"Şu an önceliğimiz o değil," dedi Sherlock. "Mary bir sorun olduğunu anlamış, ona karşı eskisi gibi davranman gerek. İlişkini mahvedeceksin."

"Sana dediklerimi hiç duymuyorsun." John sokak ortasında durarak dedektife döndü. "Kaybolmuş ve eksik gibiyim diyorum, mutlu değilim diyorum ama sen anlamıyorsun."

"Ne anlamam gerekiyor ki? Gerçekten?"

"Hiçbir şey."