without you; I'm lost//johnlock ✔️

23-nişanlı+evli=john

"Benimle?" Sherlock eğlenir gibi bir ifade takındı. "Görünüşe bakılırsa tüm bu öpüşme ve birlikte uyuma olayıq adanın etkisi değilmiş."

"Bir dahiye göre oldukça aptal olabiliyorsun." John iki parmağıyla alnını ovuşturdu, açıklama kısmından sıkılmış gibiydi. "Sana karşı hiçbir zaman boş olmadım, ilk gördüğümde bile senden etkilenmiştim. Tüm o garip tavırların ve duygusuzluğuna rağmen."

"Arkadaşça mı? Anlamıyorum."

"Daha ne kadar net olabilirim bilmiyorum Sherlock," John gözlerini kaçırdı ama konuşmaya da devam etti. "Seni seviyorum, arkadaşça olmayan şekilde ve bu hep böyleydi. Senin ölümün yalnızca en yakın dostumu kaybetmem demek değildi, aşkımı da kaybettim. Tamamen yok olup gidecekken Mary geldi ve istemsizce ona kapıldım, yinede sana olan hislerim azıcık bile eksilmedi."

Sherlock -gerçek manada- ağzı açık John'a bakıyordu. Arkadaşının ona verdiği değerin ve sadakatin hep farkında olsada bu kadarını hayal dahi edemezdi. Aşkı. Aşk ona göre gerçeklik dışı bir imgeydi, ulaşılamazdı ama hayali her insanın zihninde yaşardı.
Ne diyeceğini bilemeyerek durdu, en gereksiz anlarda bile çalışmayı bırakmayan beyni uyku moduna girmişti adeta.

"Bir şey söylemeyecek misin?"

"Bilmiyorum."

"Senden bu kelimeyi duymak? Vay canına." John'un ses tonuna bakılırsa üzülmüş ya da kırılmış değildi cevap gelmemesine. Yıllar boyu Sherlock'u az da olsa tanımış olmalıydı, belki o söylemeden anlıyordu bazı şeyleri.

"Tüm bunları bir kenara koyarsak," Sherlock pek insancıl olmasa da doğru yanlış ayrımının farkındaydı ve kendisi için umursamasa da John'un doğrudan ayrılmasını istemezdi. "Sen nişanlısın ve bu yaptığımız yanlış, her açıdan. Ahlaki değerlere hiçbir zaman önem vermedim fakat senin verdiğini biliyorum ve ilerde pişmanlık duyacağın anlar birikmesi ikimizinde zararına olur. Mary'ye haksızlık ediyoruz, kandırıyoruz hatta."

John derin bir nefes alıp verdi, daha çok iç çeker gibi. "Mary harika bir kadın, hatta belki de en iyisi fakat sen döndüğünden beri sürekli olarak beni daha çok kendisine çekmeye çalışıyor. İkimiz arasındaki arkadaşlıktan rahatsız ve buna kılıf uydurarak 'o yokken çok kötüydün, yine gitmeyeceğinden emin olamazsın' tarzı konuşuyor ama bana inandırıcı gelmiyor. Çözemediğim farklı bir şey var, senden kopmamı istiyor ve bu hayatıma yeni giren birine düşecek bir karar değil, nişanlım olsun ya da olmasın. Mary yokken sen vardın ve defalarca kez beni kurtardın, korudun, dostluğunda ailenin anlamını çözmemi sağladın. Yani belki de Mary'yle dürüstçe konuşup evlilik olmadan bitirmeliyim."

" Epey uzun bir konuşmaydı, bir kısmını sessize almak zorunda kaldım." gülerek söylendi Sherlock ama aslında her bir sözcük ruhuna dokunmuştu."Mary konusunda yorum yapamam ama ikimizi ayırmak istemesi normal, seni tamamen kendine istiyor ve bir ev erkeği olup sabah iş akşam ev formatına uygun yaşamanı."

"Bunu yapabileceğimi pek sanmıyorum."

"Evet, sonuçta adrenalin bağımlısı bir savaş gazisisin."

"O halde uyumuyor muyuz?" ciddiyetle sordu John, konuyu da değiştirerek. Bunu gerçekten istediği öyle barizdi ki "Uyuyalım," diye onayladı Sherlock. "Epey uzun ve önemli bir konuşma yaptık. Uyumalı ve sabah düşüncelerimizi kendi içimizde tekrar değerlendirmeliyiz."

"Ben zaten yıllardır duygularımı kendi içimde değerlendiriyorum." Sherlock'un yatak odasına doğru yürüdü. "Fazladan pijaman var mı?"

"Evet ama senin kıyafetlerinin bir kısmı yukarda zaten--"

"Merdivenleri çıkmak için fazla uykuluyum."

Öyle olmadığı kesin olsa da yorum yapmadı Sherlock ve pijamaları çıkardı. John üzerini değiştirmeye başladığında izliyor gibi görünmemek için diğer köşede hızlıca giyindi ve yatağına uzandı. Ne hafıza sarayında ne de rüyalarında John'la bu hale geleceklerini göremezdi.

"İyi geceler Sherlock," John yine başını dedektifin göğsüne koydu ve sol elini kalbinin olduğu yere doğru koydu. "Uyurken kalbinin atışını hissetmeyi seviyorum." diye mırıldandı. "Dünyadaki en güzel his."

"Öyle konuşuyorsun ki ne diyeceğimi bilemiyorum ya da sessiz kalırsam tuhaf olup olmayacağını."

"Tuhaflıklarınla sen bir bütünsünüz zaten, sorun etmem merak etme."

"Güzel o halde. İyi geceler Bay Holmes." Sherlock adadaki gibi gönderme yaparak gözlerini kapadı. Hala evlilerdi ve birlikte uyuyorlardı fakat John aynı zamanda nişanlıydı da. Mary ise Sherlock'a Janine'i ayarlamaya çalışarak muhtemelen John'dan uzaklaşmasını sağlamaya çalışıyordu.
En az bir seri katil davası kadar karmaşık ve çözülmesi zordu.

Tatlış yorumlarınız için çoooook teşekkürler her birini özel olarak okuyorum ve içlerinde mükemmel olanlar var kdkskskkdkd hele satır arası yorumlar gerçekten harika.

Seviyorum sizi ❤️