Η κρυφή ζωή της Σάντυ {TYS2020 Winner}

Κεφάλαιο 29ο - Ο τελευταίος χορός

"Τι λες; Θα μου χαρίσεις έναν τελευταίο χορό εδώ μέσα;" με ρώτησε πονηρά και τον κοίταξα παραξενευμενη.

"Τελευταίο; Συγνώμη κύριε, όμως έχω κάτι χρέη να ξεχρεώσω, και σκέφτομαι να επιστρέψω στο μαγαζί μέχρι να τα διευθετήσω" του απάντησα χαμογελώντας και σηκώθηκα από τα πόδια του όπου και καθόμουν.

"Α, ναι; Τότε βρίσκεσαι με τον κατάλληλο άνθρωπο! Πρέπει να περάσεις από οντισιόν για να δούμε τι αξίζεις! Αν είσαι καλή, μπορεί, μπορεί λέω, να σε προσλάβουμε" κρατήθηκε για να μην γελάσει, όμως γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος μωρό μου.

Είχα στο νου μου το κατάλληλο τραγούδι και την κατάλληλη χορογραφία για να τον τρελάνω!

"Όπως επιθυμείτε!" έκανα μια μικρή υπόκλιση και κατευθύνθηκα προς το ηχοσύστημα.

Διάλεξα το κομμάτι που ήθελα και άφησα τη μουσική να ξεχυθεί στο χορό προτού πάρω θέση. Άκουσα ένα γελάκι να ξεφεύγει από τα χείλη του Ιάσονα μόλις κατάλαβε πιο τραγούδι είχα διαλέξει και χαμογέλασα κι εγώ, δίχως εκείνος να μπορεί να με δει.

Είχα πολύ άγχος για αυτό που επρόκειτο να κάνω, όμως έπρεπε να βγω επιτέλους από το καβούκι μου. Κι εκείνος ήταν ο κατάλληλος για να το κάνω αυτό! Επίσης, ήθελα να τον τρελάνω! Ήταν εκείνος που με προκάλεσε, δεν έφταιγα για τις συνέπειες.

Άρχισα να κατευθύνομαι ρυθμικά μπροστά από τον καναπέ που καθόταν, θα του έδινα το απόλυτο σόου απόψε! Όπως πάντα, χαλάρωσε λίγο την γραβάτα του και βολεύτηκε καλύτερα στον καναπέ ανυπομονώντας για το χορό μου.

Μόλις βρέθηκα μπροστά του, άπλωσα το πόδι μου και έφερα το τακούνι μου ακριβώς μπροστά στο στήθος του. Πίεσα μπροστά το πόδι μου και τον έκανα να γύρει τελείως πίσω στον καναπέ. Έφερα το πόδι μου πάλι κάτω στο πάτωμα και άρχισα να λικνιζόμαι ώσπου γύρισα την πλάτη μου σε εκείνον.

Άρχισα να κουνιέμαι με τέτοιο τρόπο και να σκύβω μπροστά το σώμα μου, κρατώντας πάντα τη μέση και τα πόδια μου σταθερά ίσια μπροστά του. Το θέαμα που είχε μπροστά του ήταν τα ψηλά με τακούνια πόδια μου και το μίνι που φορούσα, που αυτήν τη στιγμή και σε αυτήν τη στάση σίγουρα δεν κάλυπτε και πολλά.

Το χέρι του ακούμπησε το σημάδι που είχα στο μπούτι μου κι άρχισε να κατευθύνεται επικίνδυνα προς τα πάνω. Γύρισα απότομα μπροστά δίχως να χάσω το βήμα μου κι έπιασα το χέρι του. Έφερα το πόδι μου μπροστά στον καβάλο του κι έγειρα το σώμα μου μπροστά του.