"Ξέρεις..." ψιθύρισε και ήρθε προς το μέρος μου. "Με μάγεψες από την αρχή... Οι κινήσεις σου, ο χορός σου..." είπε και πέρασε το χέρι του απαλά πάνω από το μάγουλό μου. "Σε είχα ερωτευτεί πολύ πριν σε γνωρίσω..." με κάρφωσε με τα μάτια του κι εγώ ένιωσα να ζαλίζομαι.
Μόλις μου είχε παραδεχτεί πως είναι ερωτευμένος μαζί μου; ένιωσα την καρδιά μου να σταματάει και να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.
"Εκείνο το βράδυ όταν γνωριστήκαμε... εκείνο το χαστούκι... τότε κατάλαβα πόσο πολύ ήθελα να σε κάνω δικιά μου. Όταν σε είδα να χορεύεις και για άλλους τότε τρελάθηκα, δεν ήθελα δίπλα σου κανέναν άλλον... Προσπάθησα να πείσω τον Λεωνίδα να σε βγάλει από τα τραπέζια, όμως μου 'πε πως εσύ του το ζήτησες γιατί είχες ανάγκη τα χρήματα. Προσπάθησα να στα δώσω εγώ σιγά σιγά όμως και πάλι συνέχιζες να χορεύεις για τους άλλους. Όταν σε βρήκα με τον μεθυσμένο πελάτη, τότε κατάλαβα πως ήμουν ερωτευμένος μαζί σου γι' αυτό γινόμουν τόσο κτητικός απέναντί σου. Πότε δεν ήμουν έτσι με καμία, πότε δεν είχα ξανανιώσει έτσι. Ήταν όλα τόσο πρωτόγνωρα και για 'μένα. Σε έφερα εδώ στο σπίτι μου, και δε θα έκανα ποτέ κάτι που εσύ δεν ήθελες... όμως δεν είχα μάθει ποτέ να λέω όμορφα λόγια, ενώ με πράξεις θα προσπαθούσα να σου δείξω τι ένιωθα για 'σένα. Εσύ όμως, έφυγες τρέχοντας δίχως εξηγήσεις".
Πήγα να τον διακόψω όμως έφερε το δάχτυλο του ακριβώς πάνω από τα χείλη μου.
"Τώρα, μιλάω εγώ. Εσύ είχες το χρόνο σου και δεν τον αξιοποίησες. Που είχα μείνει; Α, ναι! Έφυγες δίχως εξηγήσεις. Προσπάθησα πολύ να σε δικαιολογήσω μέσα στο μυαλό μου, όμως δεν μπορούσα να δεχτώ πως έφυγες και από το μαγαζί χωρίς να έρθεις καν να μας το πεις αυτοπροσώπως. Προτίμησες να στείλεις την παραίτησή σου με μήνυμα!" γέλασε και απομάκρυνε το χέρι του από τα χείλη μου.
Πήγε προς το γραφείο του, άνοιξε το πρώτο συρτάρι κι έβγαλε από μέσα ένα φάκελο. Το πήρε στα χέρια του και ήρθε προς το μέρος μου. Μου τον πρόσφερε και με τρεμάμενα χέρια τον πήρα. Αφού διάβασα το περιεχόμενό του, τον κοίταξα παραξενευμένη με δάκρυα στα μάτια.
"Δες την ημερομηνία" ψιθύρισε και κοίταξα το χαρτί που είχα μπροστά μου.
"Αυτό το χαρτί ετοιμάστηκε την ημέρα που έφυγες τρέχοντας από εδώ μέσα" είπε δίχως συναίσθημα και τα δάκρυα δραπέτευσαν από τα μάτια μου.
Είχε ετοιμάσει την απόλυση μου πριν το κάνω εγώ. Θα με απέλυε εκείνος πρώτος.
"Γιατί;" η φωνή μου ίσα που ακούστηκε.
ESTÁS LEYENDO
Η κρυφή ζωή της Σάντυ {TYS2020 Winner}
RomanceΗ Κυριακή είναι μια 25χρονη φοιτήτρια που τα βράδια δουλεύει ως χορεύτρια σε ένα κλαμπ για να μπορεί να νοσηλεύει την μητέρα της που πάσχει από λευχαιμία. Ένα καινούριο στέλεχος στο κλαμπ θα της κάνει τη ζωή δύσκολη και θα την φτάσει στα όρια της. Τ...