Η κρυφή ζωή της Σάντυ {TYS2020 Winner}

Κεφάλαιο 24ο - Εξομολογήσεις

"Νόμιζα πως με ξέχασες" του παραπονέθηκα όλο νάζι μόλις επέστρεψε στο τραπέζι μας.

Φαινόταν όμως διαφορετικός, σαν να ήταν τσιτωμένος.

"Συνέβη κάτι; Είσαι καλά;" ρώτησα ανήσυχη και έτεινα το χέρι μου προς το δικό του όμως δε με άφησε να το ακουμπήσω.

"Εσύ θα μου πεις... Σάντυ!" ο τόνος του σκληρός μα ταυτόχρονα ειρωνικός.

Μόλις με αποκάλεσε Σάντυ;

"Ιάσονα, να σου εξηγήσω" είπα αμέσως.

"Τι να μου εξηγήσεις; Ότι τόσους μήνες με κοροϊδεύεις κατάμουτρα;" απάντησε αγριεμένα όμως με χαμηλό τόνο για να μη γίνουμε θέαμα.

"Γι'αυτό σε κάλεσα απόψε εδώ, για να σου πω την αλήθεια..." προσπάθησα να του εξηγήσω όμως δε με άφησε.

"Νωρίς το θυμήθηκες!" είπε ειρωνικά και σηκώθηκε για να φύγει.

"Σε παρακαλώ, μην το κάνεις αυτό. Άφησέ με να σου εξηγήσω πρώτα" του είπα όμως μάταια γύρισε την πλάτη του κι έφυγε.

Τι έγινε; Πώς κατάλαβε πως ήμουν η Σάντυ; Γιατί δεν πρόλαβα να του μιλήσω πρώτα εγώ;

Ο σερβιτόρος ήρθε προς το μέρος μου και σκούπισα γρήγορα τα δάκρυά μου για να μη δει πως έκλαιγα.

"Συγγνώμη, αυτά είναι τα ρέστα σας" είπε σεμνά και τον κοίταξα παραξενευμένη.

"Ποια ρέστα;" ρώτησα ανήξερη.

"Ο κύριος που ήσασταν μαζί πλήρωσε πριν φύγει, και σας έφερα τα ρέστα" απάντησε. "Επίσης, μου ζήτησε να καλέσω ταξί για εσάς, σε λίγο θα είναι εδώ" συνέχισε εκείνος και απλά έγνευσα θετικά το κεφάλι μου.

"Ευχαριστώ" είπα απλά κι εκείνος έφυγε.

Πόσο λάθος συνέβησαν όλα; Αλλιώς τα είχα σχεδιάσει και αλλιώς μου βγήκαν. Δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι, έπρεπε να του εξηγήσω είτε ήθελε να με ακούσει είτε όχι.    

Σηκώθηκα βιαστικά από την καρέκλα πάνω στη στιγμή που μου έκανε νόημα ο σερβιτόρος πως το ταξί μου είχε φτάσει.

"Πάνω στην ώρα" ψιθύρισα και βγήκα από το εστιατόριο με γρήγορα βήματα.

Μπήκα στο ταξί και έδωσα τη διεύθυνση για το σπίτι του Ιάσονα. Δεν αργησταμε πολύ για να φτάσουμε. Αφού πλήρωσα τον ταξιτζή, κατευθύνθηκα με γοργό βήμα για την είσοδο του σπιτιού.