yüreğime konan dert "kaisoo (tamamlandı)

3.6

Ağustos 2020

Kafeye bizimkilerden sonra gidiyorum, herhalde birbirlerini çok özlemiş olduklarından ya da Baekhyun'un babasının burada olmadığından emin olduklarından dolayı dipdibe ve çok aşıklar. Midemin bulunmasını engelleyemiyorum. En son ne zaman bu kadar aşık insanlar görmüştüm?

Ah, evet, evden çıkmadan hemen önce, lanet olsun. Herkes çok aşık. Hayatımdaki herkes çok aşık ve ben yaşlı bir dinazor kadar yalnızım. Bundan o kadar da şikayetçi değilim çünkü kendi hayatını yoluna sokamamış bir adam kalbini yoluna zaten sokamaz. Yani bir beladan bir belaya atlamamalıyım.

Beni gördüklerinde kendilerine biraz çekidüzen veriyorlar, Tanrı'ya şükür, onlara uzaktan selamlaşma veriyorum. Yan yana oturuyorlar ve Baekhyun sevgilisinin kolunun altında.

"Keyfinize diyecek yok, bakıyorum da." diyorum.

Baekhyun, "Yine keyfin gıcır kardeşim." diyor. "Ne bu neşe."

"Cenneti dünyada yaşıyorum daha nolsun." diyorum sahte gülümseme
no:10 ile.

Chanyeol tam ağzını açıp bana Baekhyun'un tasvip etmeyeceği bir şeyler söylemek üzereyken son anda aklı başına gelip öksürerek bunu kapatmaya çalışıyor. Başından beri göz göze olduğumuz için ona gülüyorum. Baekhyun ise öksüren sevgilisi için endişeleniyor ve kendi su şişesini ona uzatıyor. Kendi şişesini.

"Iy, aynı şişeden su mu içiyorsunuz şimdi de?" diyorum buruşturduğum suratım ile. "Kişisel hijyen diye bir şey duydunuz mu acaba?"

Bana sıkılmış bakışlarla bakıyorlar.

"Dostum," diyor Chanyeol, "Bir gün sevdiğin insanın sadece dudağını ya da dilini değil başka yerini de yaladığın zaman bu konuyu tekrar konuşalım."

Baekhyun onu ağzını bozmaması konusunda uyarıyor, kızarırken.

"Ay, sanırım kusacağım." diyorum.

"Tanrı aşkına Baekhyun söylesene, şu deve ile çıktıktan sonra yanlışlıkla aynı bardaktan şu içmedik değil mi?" Midemi tutuyorum. "Chanyeol'ün herhangi bir yerinin salgısını yuttuğumu söyleme sakın bana."

"İğrençsiniz." diyor Baekhyun kollarını önünde kavuşturarak.

"Tefeci sevgilin başlattı her şeyi." diyorum mızmızlanarak.

Chanyeol gözlerini devirip, "Ben tefeci değilim." diyor masumca. Baekhyun'un onun elini tutuyor.
"Babam tefeci."

"Baban bir mafya lideri bil istedim." diyorum ona.

Baekhyun, Chanyeol'e dönüp "Bu senin suçun değil hayatım." diyor. Çok aşıklar kahretsin, bu ortamı terk etmek istiyorum. "Babanın kim olduğunu senin kim olduğum gerçeğini değiştiremez."

Dünyada sadece ikisi var şu an bunu ben bile hissediyorum, kendimi şu an bu masada yokmuşum gibi hissediyorum. "Neymişim ki ben?" diye soruyor Chanyeol aşık aşık.

"Hayatımın aşkısın." diyor Baekhyun. Bunun gibi aşık sözlere iki paragraf daha devam ediyor ama mide bulantımın size ulaşmaması için onların ne olduğunu bilmeseniz daha iyi.

"Beyler, yatak odanızda devam edin olur mu? İşimiz var." diyorum masayı iki kez tıklatırken.

"Bizim ortak bir evimiz ya da yatak odamız yok." diyor Baekhyun.

"O kadar uzun zaman oldu ki." diyor Chanyeol de.

Baekhyun ona kapat çeneni diyor. O da çenesini kapatıyor. SANKİ BABASI MAFYA BABASI DEĞİLMİŞ GİBİ. Aşk adama neler yaptırıyor merkez. Bu bir soru değil, tespit ve işte tam da bu yüzden sonunda soru işareti yok.