Gördüğüm görüntüyü henüz anlamdıramazken doktor yanıma yaklaşıp sessizce adamları oyalamamamı ardından arka kapıya çıkmamı söylemişti. Beni oradan alacaktı. Sorgulayacağım epey şey olmasına rağmen zamanın şuan olmadığını anlayıp dediğini yapmış ve zorlukla dört adamın da dikkatini dağıtmayı başarmıştım.
Koşar adımlarla arka kapıya koştum. Doktor siyah arabasını kenara çekmiş beni bekliyordu. Arkama fazla bakmamaya çalışarak arabaya bindim.
"Tanrım... Bu da neydi böyle..?"
Nefes nefese zorlukla konuşurken bakışlarım elleri kan içindeki doktora kaydı. Benim binmemle gaza abanan doktorun Terden saçları alnına yapışmış, dikiz aynasından arka koltuğa bakıyordu.
Bakışlarımı onun baktığı yöne çevirdiğimde gördüğüm yabancı kadın bedeni ile kaşlarımı çattım.
"Bu kim?!"
"Bilmiyorum..."
"Ne demek bilmiyorum, kafayı mı yedin doktor? Kim bu kadın?"
"Jaemin yalvarırım şuan soru sorma. Eve gidelim, şu kadının yaşamını garantiye alayım her şeyi anlatacağım tamam mı?"
Bıkkınlıkla nefes vererek önüme döndüm. Fakat tam o sırada gözüme doktorun boynundaki küçük kızarıklıklar takılmıştı.
"Birilerinin neden tuvaletten dönemediği belli oldu..."
Alayla konuştuğumda gözlerime sert bakışlarını diken doktor ile susmam gerektiğini anlayıp kafamı cama yasladım. Beni ne ilgilendirirdi ki zaten...
~~~~~~~~~
"Şu çekmecedeki tıbbi malzemeleri verir misin? "
Gardorabın yanından doktorun istediklerini uzatıp duvara yaslandım. Önümde bağladığım kollarım ile doktorun nasıl başkasının canını kurtarmak için kendinden geçtiğini izlemeye başladım.
"Bakirelik sendromu olmalı... Rahmine kesik atmış..."
"Ne?"
Kafasını sağa sola sallayıp dikiş iğnesini çıkaran doktor kadının genç kadının üzerindeki kısa elbisenin fermuarını çekiştirdi. Omzundan aşağıya doğru elbiseyi indirirken duraksayıp bana döndü.
"Kapının önünde bekler misin Jaemin? Kasıklarında dikmem gereken yaralar var. Uyandığında doktor olduğumu öğrendiğimden rahatsız olmayacaktır ancak senin onu böyle izlemen hoş olmaz."
Gözlerimi devirip tek kelime etmeden odadan çıktım. Yaptığı çok düşünceli bir hareketti, peki ya ben neden bu kadar sinirlenmiştim? Doktor niye herkese karşı böyle düşünceli olmak zorundaydı ki...
Tam bir saat kapının önünde turla anın verdiği sıkıntıyla koridorun sonundaki küçük odaya gitme kararı almış, doktorun kitaplığı açmak için çektiği kitabı arıyordum.
"Ah, işte bu."
'Genç Werther' in Acıları' adlı efsanevi kitabı çekerek kitaplığın güzel odaya açılışını bekledim. Açılan odaya kendimi atarken aklımdaki düşünceleri de kapı dışında bırakmıştım.
Banka oturarak kafamı tavandaki yıldızlara çevirdim. Gerçekten huzur vericiydi.
"Sonunda bitti."
Aniden bacaklarımda hissettiğim ağırlık ile şaşkınca kafamı eğdim. Doktor kafasını bacaklarımın üzerine bırakmış, bedenini bankın geri kalanına sarmıştı.
"O kadar yoruldum ki..."
Kafasını dizime sürerek kendine iyice rahat bir yer edinilen gözlerini açıp bana odakladı. Yüzünde hüzünlü bir ifade vardı.
"O kadını tanımıyorum. Ben tuvaletteyken aniden girip üzerime atladı. Onu durdurmaya çalıştığımda ufak çaplı bir kriz geçirdi. Tabii bu sırada istemediği bir adamın birlikte olmak için onu kaçırdığını, kapıda bekleyen kişilerin onu götüreceğini söyledi. Bu yüzden benimle seks yapmak istediğini söyledi, durum bana özel değildi. Tıpta buna bakirelik sendromu deniyor. İstemediğin biriyle birlikte olacağını bilen birinin yine istemediği ama kendi seçtiği biriyle ilişkiye girmek istemesi diye açabiliriz. Kabul etmemem sonucu da cebinden çıkarttığı bıçakla kasıklarına çizikler attı ve damarın üzerine gelmesiyle aniden bayıldı. Yalan da söylüyor olabilir tabii ki ama orada o korkunç tipli adamlara bırakmaya içim el vermedi. Dünyamızda pek çok kadın ilişkiye zorlanırken bu riski almak istemedim. Boynumda ki izi de kendisi bana zorla yaptı. Ohh... Sana da açıklama yaptığıma göre huzurla uyuyabilirim. "
Tek nefeste anlattığı şeyleri beynime yerleştirip anlamaya çalıştığım sırada doktor çoktan gözlerini yummuştu. Düşünceli tavırları kalbimi yumuşatırken mızmızlandım.
" Benim tedavim ne olacak doktor?"
Önünde birleştirdiği kolunu kaldırıp enseme yerleştirdiği gibi başımı kendine eğdi. Hafifçe Kaldırdığı kafası eşliğinde dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı.
"Bu günlük ikimizin de tedavisi bu olsun olur mu?Son yaptığım doz uygulaması iki gün idare edecek güçte."
İstemsizce sırıtarak bir kez daha öptüm yumuşak dudaklarını kalbimi çarptıran doktorun.
"İkimizin tedavisi?.."
"İyi ki buradasın Jaemin..."
Güzel kelimelerin dudaklarından dökülmesine izin verirken iyice mayışırarak sımsıkı kapattı gözlerini. Bana da bu görüntüyü sabaha kadar izlemek kaldı. Parmaklarımın arasındaki yumuşak saçlarını okşayıp, yıllarca onu izleyebilirdim. Bıkmadan,yorulmadan sadece onu izlemek bile yeterdi mutlu olmama.Bu adam benim dönüm noktamdı,tertemiz,yeni sayfam...
***************
Selamlarrr... Bu bölümü üniversite sınavına gireceğim gün yazmışım ve şimdi istediğim bölümün ilk yılı bitmek üzere,zaman ne çabuk geçiyor...Umarım beğenmişsinizdir :3
(düzenlendi)
