Caught By Light (ASHLEY 3) ☑

Chapter 23

Chapter 23

Sampung minuto nalang at magsisimula na ang kasal, habang ako ay nandito parin sa covered court kung saan ako unang nagtapat kay light noon.  Nakaupo ako ngayon sa bench habang nakatingin sa spot kung saan ako nakatayo nang panahon na iyon. Hinayaan kong magring na magring ang cellphone kong nasa tabi ko lang.

Si Justine ang tumatawag, hindi ko alam kung ilang beses na basta ang alam ko kaninang pagising ko pa lang ay may text na galing sa kaniya. I woke up at six, matapos kong magpaalam sa mga anak ko ay dumiretso na ako dito, at alas dyes na ngayon. Wala akong ibang ginawa kundi ang hayaan ang sarili kong umiyak habang paulit-ulit na nirereplay sa utak ko ang lahat. 

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para kahit papaano ay hindi ganoon kalakas ang maging hikbi ko.

Glow is pregnant and my sons will be nothing to him, that's reality. He is now getting married Glow and He'll make me his mistress, Which is not right. I've been thinking about things lately, hindi pa ako halos nakatulog kagabi. I will not be his mistress, oo mahal ko sya, pero hindi naman ako baliw para hayaan ang sarili kong maging kabit niya, kasalanan iyon sa mata ng diyos at mga tao. And my sons, hinding hindi ko hahayaang maramdaman ng mga anak ko ang naramdaman ko noon kay papa, kaya hinding hindi ko sasabihin kay light ang totoo, ang ny sons will not know his name until i breathe.

Mahirap maging anak sa labas. At hiding hindi ko makakayanang makita ang nga anak kong maging papansin sa ama nila, maging uhaw sa atensyon na di kayang ibigay sa kanila dahil may sarili itong pamilya. No that will not happen.

"Nandito kalang pala."

Agad kong pinahid ang mga mula ko at tiningnan ang bagong dating. Agad nangunot ang noo ko habang nakatingin sa kaniya.

"Anong ginagawa mo dito?" Walang buhay kong tanong sa kaniya.

He just shrugged his shoulders and take  the seat beside me. "The wedding is starting."

Nanatili akong tahimik. At iniwas ang mukha ko sa kaniya dahil naiiyak nanaman ako.

"He's looking for you."

Saglit ko syang tiningnan at mapaklang natawa. "I send enough men to guard them, magagaling ang mga kasamahan natin, ibig kong sabihin mga kasamahan ko."

Napangiwi sya at tiningnan ako. "Were comrades too, chief."

"Stop fooling around RF."

Bumuntong hininga sya at tiningnan ang spot na tinitingnan ko kanina. I saw him smile sadly before closing his eyes and softly hummed some random song. Nilagay niya ang dalawang palad niya sa likod ng ulo niya at binuka ulit ang mga mata.

"You like him since highschool right?"

Mas nangunot ang noo ko. "How did you know."

He tsk. "Ano pa nga ba ang aasahan ko, you didnt even threw a glance at me before, your eyes always settled at light, who always became first leaving you the second spot all the time."

I got curios but i tried hard to not show it. "Wala akong naalalang naging magkaklase tayo."

"Winrell and I. Were friends, I mean bestfriends. Kasama din kami sa honor list."

"I cant remember. "

"Im top eight. Best in Filipino."

Unti-unti kong naalala ang lahat. I remember seeing him and winrell at the library, sila ang naunang kumuha ng libro na babasahin ko sana  nun, I am hesistant and shy to approach them kaya umalis nalang ako at  naghintay ng dalawang araw bago ito mapasaakin. Nanatili akong tahimik at nakinig nalang sa kaniya.