Sinners [ Gone Bad Series #1 ] (Completed)

13

LILA

Mabilis akong lumingon-lingon sa paligid. My eyes settled on the back part. Naroon siya, naka sandal sa upuan at naka krus ang mga braso sa dibdib.

My heart started to race.

"Oh, he's back.." rinig kong sabi ni Charlie. Tumayo si Lian at nag lakad patungo sa upuan namin. Walang mababakas na emosyon sa mukha neto.

He stopped in front of our table so I stood up. "Lian.." his eyes settled on his brother. Naka igting ang panga.

"Tapos na kayo?" lumunok ako at sinulyapan si Charlie. Naka angat ang gilid ng labi neto at tiningnan ako. "Are we done, Lila? Mabibitin kasi ako kung sakaling aalis ka na" umawang ang labi ko sa sinabi neto. Nag iwas ako ng tingin kay Lian nang kumunot ang noo neto saakin.

Why are you acting guilty, Lila? Hindi ba ginusto mo rin 'to? I thought you're mad at Lian?

"Yrana, gusto kong bisitahin si tita. Surely you won't let me go there on my own, right?" kinagat ko ang labi. "C-Charlie, pasensya na. Uuwi na ako" ang kaninang tuwa sa mata neto ay nawala. Pero naroroon pa rin ang ngisi. "Sure. Thank you for the time, Lila. I'll be expecting you on my birthday" tumango ako. Babawi nalang ako sa kaarawan neto. Kahit gusto ko pa sanang mag tagal at makipag kwentuhan pa ay wala akong magagawa.

Ngumiti pa ito sa akin at tumango, senyales na ayos lang.

Ang iritasyon sa mukha ni Lian ay hindi naitago. Kinuha nito ang bag ko at mga pinamili na nasa upuan at hinila ako paalis sa cafe.

Nang maka labas ay hinablot ko ang kamay ko ng marahas. "Why are you so rude to you brother?" nagdikit ang kilay neto at hinampas ang sasakyan. "Tangina! Ngayon gusto mo na siya?! Kinakampihan mo siya?!" nilunok ko ang bumubukol sa lalamunan at umiling, walang masabi.

"Kakauwi ko lang tapos 'yun yung maaabutan ko?! You flirting with him?! 'yan din yung pinagmulan ng away natin!" pinigilan ko ang luha at marahas itong binalingan. "Bakit ka nagagalit?! Ano ba kita?! Ikaw nga diyan yung may kasama sa Manila! Sabi mo wala kang kaibigan tapos ngayon meron kang Camille?!" nasuklay nito ang buhok.

Huminga ito ng malalim at lumapit saakin. He held my cheeks gently. "Baby, family friend. Pinatayan mo kasi agad ako ng tawag. I thought you needed time with yourself.." my face is crumpled. His sharp eyes are looking at me gently.

"We're... friends no, We have a mutual understanding" huminga ako ng malalim para kalmahin ang naghuhuromentado kong puso. "What about Charlie? Why are you with him?" ngayon ay mas kalmado netong tanong. "F-friend. P-promise he's just being nice to me" nahihirapan kong sagot. Nag tagal pa ang tingin nito saakin bago tumango na parang sumusuko.

Binitawan nito ang pisngi ko at hinawakan ang kamay. "Let's get you home" tumango ako at hinayaan siyang ilagay ang mga pinamili ko sa sasakyan. "W-wait, bibilhan ko ng cake si mama" he nodded and held my hand. Hinila ako neto pabalik sa cafe.

Sinabi pa nitong siya na ang magbabayad pero nag protesta ako at sumuko rin ito.

Napatingin ako sa hagdanan ng ikalawang palapag. He's still upstairs. I wonder why.

Lian called me, naroroon na ang cake kaya umalis na kami doon. Tahimik lang ang byahe, siguro dahil pareho kaming pagod sa pagsasagutan.

I honestly want to hug him and tell him all my problems pero mukhang malalim ang iniisip nito.

Maybe next time.

Nang makarating ay napairap ako sa mga kapit bahay na nagkukumpulan habang tinitingnan ang sasakyan. "Hey, don't mind them" Sabi ni Lian. Tumango na lamang ako at lumabas.