Sinners [ Gone Bad Series #1 ] (Completed)

29

LILA

I spent the next days finishing my last piece. Araw araw siyang bumibisita pero araw araw din akong gumagawa ng dahilan para hindi lumabas. I keep on telling him that I'm busy with my last painting. Pero gumagawa siya ng paraan para bumisita sa suite ko. Nagdadala siya ng kung ano anong pagkain. Walang palya mula umagahan hanggang hapunan.

With what he's doing, he's just making it so much harder for me...

I'm finding it hard to sleep at night. Iniisip ko lahat ng mangyayari. I'm thinking about what will happen to me when he leaves. It's gonna hurt so bad. But I can do it. Pitong taon nga ng wala siya nakaya ko. Though it's different this time dahil ngayon, tanggap ko na ang lahat. Pati ang nararamdaman ko sakanya.

Napatingin ako sa tumutunog na cellphone ko. It's a call from Tita Riyan.

Sinagot ko iyon at inilagay sa tenga ko.

"Hello, Tita?" umupo ako sa harap ng bintana at sumandal sa upuan. [ Lila, how are you? ] huminga ako ng malalim bago sumagot. "I'm not okay, Tita" my voice broke and tears started to fall. [ Lila, What happened? You left for London without a word after you went to Palawan. Nagpaalam ka lang kay mama ] kinagat ko ang labi ko at pinanood ang snow na bumabagsak.

Niyakap ko ang sarili ko at mas lalong umiyak. "I'm just... stressed. Kayo po kumusta?" pilit kong ayos sa boses ko. [Lila... ayaw ko sanang sabihin 'to sa'yo. Gusto ko sanang maka uwi ka muna pero ayaw kong mabigla ka...] kinunot ko ang noo ko at pinunasan ang luha. "Ano po 'yun?" huminga siya ng malalim.

[Lila, your father came yesterday. Tinatanong kung ikaw ba ang anak niya. That bastard. Ang kapal ng mukha] natulala ako saglit. Bakit niya gustong malaman? [ Lila, pwede natin siyang maipakulong. You're the proof. Kuya is currently a senator. We can do something about it ] pinunasan ko ang luha ko at umiling iling kahit hindi niya ako nakikita.

"Tita, no. What did you say to him?" nagpapanic kong tanong. [ Of course I didn't say anything. But if you want to, pwedeng pwede. He's a priest, Lila. At higit sa lahat, ginahasa niya si Celeste. Nasasayo na ang desisyon ngayon] lumunok ako ng mariin. "I'm sure that my mom has a reason, Tita. Kung bakit hindi niya sinabi na siya ang ama ko. Para sa lahat na rin ito. Patay na si Mama, Tita. Ayaw kong paingayin pa ang pangalan niya. I want to respect my mom's decision"

Sigurado akong hindi lang tinago ni mama ang totoo dahil lang sa walang naniniwala sakanya. Dahil hindi talaga iyon ang nangyari. The truth is, she loved my father. And my father dreamed of being a priest. Nang malaman ni mama na buntis siya, nagpaka layo layo siya. Para hindi akuin ng ama ko ang pagbubuntis niya. She loved my father so much that she sacrificed for his dreams.

Binasa ko ang diary niya na dala dala ko lagi sa kung saan man ako magpunta. I'm trying to find some comfort. I thought that maybe it would help. I read all of it. It broke my heart. It broke me. Kahit sa sarili niyang anak ay nag sinungaling siya. I can't believe that she went that far for my father. We experienced so much accusations and judgements. She experienced so much. She got hurt and she still chose to sacrifice and protect him.

Pero kung iyon talaga ang gusto niya, irerespeto ko iyon. This secret will be buried with me. For my mother and... for my father.

"So tell him that he's not my father, Tita. Kung babalik pa ulit siya diyan" muling namuo ang luha sa mga mata ko pero walang lumabas na hikbi. Pinunasan ko 'yun at tinapos ang tawag.

Tumayo ako at naghalungkat ng susuotin para mamaya sa exhibit. Nilabas ko ang isang White Turtleneck Longsleeves dress. Nilabas ko rin ang knee high boots na dala ko. It's cold outside kaya isinama ko doon ang isang itim na Trench coat.