Sinners [ Gone Bad Series #1 ] (Completed)

10

LILA

Kahit si Avery ay mukhang nagulat rin nang makita ako. Pero hindi ito nag salita at nag tagal lamang ang tingin saakin.

The woman whom I'm assuming is Avery's mother, stepped back a little. Nagpa balik balik ang tingin neto saamin.

"Celeste Sen, right? Hindi na ako Magpapa ligoy ligoy pa. Stay away from my husband. I don't want you cooking for our events. As you can see, this is Florencio's daughter. Kung sa tingin mo mahuhuthutan mo ang asawa ko, nagkakamali ka. Wala kang mapapala sa pang lalandi sakanya. I need to protect my family, kaya ako naririto" I felt my inside boiled when I heard what she said.

"Ma'am, Kung pwede po paki ayos yung pananalita niyo dahil nasa pamamahay namin kayo. Hindi magagawa ni mama ang mga para-" pinutol neto ang iba ko pang sasabihin. "Wag kang makialam dito. Hindi mo alam ang ginagawa ng nanay mo?" I bit my lip and my eyes went to Avery pero mukhang ito rin ay nahahati at hindi alam ang sasabihin.

Hinawakan ni mama ang balikat ko. "Wag mong idamay ang anak ko rito. Si Florencio mismo ang pumupunta rito para magpa-" mukhang mas nagalit ito nang magsalita si mama. "Iyon na nga! Bakit siya pumupunta dito?! Alam ko ang mga chismis tungkol sa'yo! Pokpok kayo ng anak mo! Binabayaran ka-" na putol ang sasabihin neto nang lumipad ang kamay ni mama sa pisngi neto.

Mabilis na dinaluhan ni Avery ang ina at masamang tingin ang iginawad kay mama. My hands flew to my mouth, shocked.

"Why did you do that?!" Avery bursted out. Inignora iyon ni mama.

"Nasa pamamahay kita! Anong karapatan mong akusahan ang anak ko?! Wala kang ebidensya! Bakit hindi ang asawa mo ang kausapin mo?!" Lumunok ako at hinawakan ang braso ni mama para pigilan ito.

The woman glared at us and pointed her finger. "Hindi pa tayo tapos" ibinagsak ni mama ang pinto at mabibigat na hinga ang pinakasalan.

Iginaya ko ito sa upuan at tumakbo sa kusina para kumuha ng tubig. My tears fell. Nakita iyon ni mama at mabilis na umiling iling at niyakap ako.

"M-ma, alis na tayo dito" hinagod neto ang likod ko. "Pasensya na at kailangan mo pang makita lahat ng 'to" I cried more when I heard her spoke.

"Lagi ka nalang inaakusahan ng kung ano ano kahit hindi mo naman ginawa. Hindi ka pa ba nagsasawa, Ma? Imbis na namumuhay tayo ng normal..." naramdaman ko ang mainit na likido sa balikat ko. "Mag iipon lang tayo, nak. Tapos alis na tayo" her voice broke. I did not answer.

We'll leave soon. Her words made me feel a little better. May mga maiiwan ako rito pero ang kapalit ay ang katahimikan ng buhay namin.

Ang imahe ni Lian ay saglit na dumaan sa isipan.

He'll understand. Kahit mapalayo ako rito ay maintindihan niya. Pero ang kalungkutan na naghahari sa puso ko ngayon ang nagbigay ng pagdadalawang isip saakin.

I shook my head. This is for me and my mom. That can wait.

The night came and Lian called.

"Hey, how's your day?" I stopped my sigh and tried to make my voice cheerful.
"Good. Ikaw? Kumusta?" tahimik ang background nito kaya sa tingin ko ay nasa kwarto na ito.
"Kakatapos ko lang mag shower. I had dinner with mom" tumango tango ako at nakalimutang hindi niya pala iyon nakikita.
"Nice. Masaya siguro siya kasi nagkita na kayo ulit" I combed my hair with my fingers. "Yeah. Ako rin naman. Pero ikaw naman ngayon yung gusto kong makita" he chuckled after saying that.

Heat ran to my cheeks. I bit my lip but it didn't stop my smile.

We talked for hours but I didn't mention anything about what happened earlier. Ayaw ko nang mag alala pa ito. Besides, family friend nila ang pamilya nila Avery.