A Slayer At The Vendetta (Town of Laodicea Series #1 COMPLETED)

THIRTY SEVEN: THE MISFIRING

Chill and Enjoy Reading!

__________

Hindi ko maintindihan ang sinabi ni Paris kanina, pero isa lang ang malinaw sa akin. Hindi niya na ako guguluhin. 

Naligo at nagbihis na ako pagkapasok ko sa room, lowbat ang netbook ko kaya ang macbook ang dinala ko. I moved fastly 'cause i still need to print our reaction paper. Pumunta muna ako sa coop, upang ipaprint na ito, pagkatapos ay nilagay ko na orange slide folder. Umalis na ako roon at nagpunta muna sa vending machine, para kumuha ng iced coffee at dumiretso na rin sa first subject. 

Sinabi ni Professor Velasco sa amin na iiwan na lang ang sliding folder sa table para maipasa. Andoon na rin siya nang dumating ako, nakita ko si Paris sa may likod at nakatingin sa kawalan, hindi ata napansin ang pagdating ko. Naupo na lang ako sa harap at hinanda na ang macbook para sa aking notes. 

Nagsimula na rin ang klase, hindi ko na naramdaman ang titig sa akin ni Paris mula sa likod. Una rin siyang lumabas nang matapos ang klase, inignora ko na lang iyon. Pinapaiwas niya ako sa kanya at ganoon din siya sa akin. I need to cooperate so it won't be hard for him to move on.

As the day went on, Lyric and I have our lunch together again. Parehas pala kaming may gagawin sa sabado ng gabi, sarili naming transaksyon ang sa kanya, while I'm gonna play with the transaction of the Vendetta's. May sarili kasing strategy ang mga Vendetta, para walang manira ng transakyon nila. They will put the money first on the meeting place and will negotiate with the buyer or dealer. I think it's because they don't want an assassin from them to steal money or to destroy their transaction.

Halfday lang ang klase ko ngayong araw, kaya naman nagpasiya na lang akong manatili sa room hanggang sa maghapunan. Sasabay na ako kina Jesse mamaya, wala din naman akong gagawin. Naglinis din ako ng buong room, dahil ngayon lang ako nagkaoras. Alas singko na ng hapon nang matapos ako sa paglilinis. Kaya muli akong naligo at nagbihis.

I wore a simple black t-shirt and pink cotton shorts and put a white cardigan. Nag tsinelas lang ako at kinuha na ang cellphone at wallet ko, tsaka ako lumabas ng room. Nakasakay na ako ng elevator nang makatanggap ako ng mensahe galing kay Zed. 

Zed:

What time will I pick you up tomorrow?

Nag-isip muna ako bago nag reply. 

Me:

8 am, let's have breakfast together.

Agad naman siyang nagreply.

Zed:

Sure, I'll pick you at eight then. See you.

Me:

See you.

Tinago ko na ang cellphone ko at nagtungo na sa cafeteria, naroon na sila Jesse, kasama pa nga nila si Mark. Um-order muna ako bago pumunta sa table nila, dala dala ang tray naupo ako sa harap nila. 

"Hey," I greeted them.

"Hi!!!" they greeted me back.

"So what's up?" panimula ko.