[Completed] Door |hyung line|

9. Эхлэл 2

Өгүүллэгээ эхлэхээс өмнө бичээч нь хэдэн юм хэлэх гэсэн юм аа. Манай гэрийнхэн гэнэт хөдөө явахаар болсон болохоор дараагийн бүлгийг хэзээ оруулахаа мэдэхгүй байна. Уг нь одоо л тогтмол уншдаг уншигчид болсон байтал.

Заа шинэ бүлэгтээ орцгооё

________________________________

Өрөөнөөс гараад тус тусын байрандаа очин хийх ёстой зүйлсээ хийхээр хөдөллөө. 5н хамгаалагчийн нэг болох Ивол сувилагчийг даган эмч нарын өрөө лүү оров. Эмч нарын өрөөнд нэг л эмч амарч байгаа бололтой тэднийг орж ирснийг ч мэдэхгүй сандлаа бүрэн налан тааз ширтэн сууна. Иволыг өрөө лүү оруулчхаад сувилагч аажуухан хаалга хааж тэднийг орхив.

Эмч  түүнийг анзаарахгүй хэвээр. Ивол үүнд нь дотроо багахан баярлан чимээгүйхэн алхан хажуудаа байсан дэрийг аван эмчийн ард ирэхэд, эмч зочин дээш өндийх гэхэд Ивол түүний мөрөн дээр даран "Томоотой бай л даа" гэж хэлээд дэрээрээ түүний нүүрэн дээр хүчтэй дарлаа. 2 минут гарны дараа эмчийн бие суларч амьсгаа нь татрав. Дээрээс нь дэрээ аван түүний амьсгааг ахин нэг шалгаж үзээд баруун гараас нь татаж сандлаас буулган удаанаар чирэн үүдний хэсэг аваачлаа.

Амиа хорлосон болгож харагдуулахын тулд Ивол олс хэрэгтэй ч хайгаад байх цаг байсангүй. Тийм дээ ч хүзүүнээсээ доош унжуулан зүүсэн ажлын үнэмлэхийг хойш эргүүлэн хоолойн  дээр нь тулгаад цамцны захаас сугалж авсан зангиатайгаа холбоод, хувцасны шүүгээнд хийв.
Үүнтэй зэрэгцэн бусад хамгаалагчид ч таарсан хүмүүсээ алан амиа хорлосон болгож эхлэлээ.

Эмч өвчтөн нь нэг нэгээрээ амиа хорлож байна гэж  захирал сувилагчийн туслалцаагүй олж мэдэн цогцсуудыг олсон даруйд нь  нэг нэгээр нь цогцос чандарлах төв рүү нууцаар илгээж байв.

Нарийн бичиг:-"Та тэдний ар гэрийнхэнд юу гэж хэлэх гэж байна?"

Захирал:-"Тэдэнд ар гэр гээд байх зүйл байхгүй. Чамайг ч гэсэн гэр бүлгүй болохоор ажилд авсан" их шулуухнаар хариулав.

Нарийн бичиг:-"Гэхдээ шууд ингээд чандарлаад байж болох юм уу?"

Захирал:-"Энэ чамд хамаагүй хэрэг." гэхэд нарийн бичгийн дургүйцэл их хүрэн "Та ажлаас гарах бичгийн буцаагаад ийм байдалд хүрсэн юм биш үү? Тэгээд ингэж ярьж байна гэж үү?"

Захирал:-"Ажлаас гаргасангүй гээд амиа хорлоно. Ямар өчүүхэн юм бэ" гэж хэлээд чимээгүйхэн инээмсэглэв.
Нарийн бичгийн уур дарагдсангүй. Улам бадран дотроо захирлаа хараан ганцааранг нь орхин явлаа.

Захирал хэсэг цонхоор  бороо орохыг чимээгүйхэн ширтэн зогссоноо "Өнөөдөр чинь яасан их бороо орж байна аа.." гэж өөртэйгөө ярив.

Сувилагч:-"Харин тийм ээ" гэхэд захирал хариу авна гэж бодоогүй байсан даа ч тэр үү ихэд цочин "Күэ чи чинь сүнс шиг юм бэ? Чимээ гаргаж болсонгүй юу" амьсгаа нь давхцан хэллээ.

Сувилагч:-"Та л мэдрэлгүй цонхоор ширтээд байсан биз дээ" гэж хэлэхэд захирал сувилагчийн арагш харан "Сүүдэр байна." зөөлөн шивнээд санаа нь амарсан бололтой илүү тайвнаар "Юу болсон юм?"

Сувилагч:-"Та тэрийг хардаа" гээд гадагшаа заалаа. Захирал ч түүний хэлснээр хартал сувилагч түүнийг гэнэдүүлэн нуруу луу нь тариа тарин ухааныг нь балартууллаа.

Сувилагч:-"Та босно уу"

Захирал:-"Ойлголоо." гээд түүний үгийг тэр дариуд нь биелүүлж байв.

Сувилагч:-"миний үгэнд орж байгаа шигээ одоо очих хүмүүсийн ч гэсэн үгэнд сайн ороорой" гэхэд захирал чимээгүйхэн толгойгоо дохилоо.

Үдийн тарианы цаг болсон болохоор сувилагч тэднийг өрөөнөөс нь гаргахаар явахдаа захирлаа ч гэсэн дагуулан явав.
Хоорондоо нэг ч үг солилгүй доод давхар луу буун хаалгаа онгойлголоо.

Сувилагч:-"Би захиралд тариа тарьчихсан."

Юнги:-"Сайн байна."

Согжин:-"Юу гэж хэлсэн байгаа вэ?" гэхэд сувилагч захиралтайгаа ярилцсан үг бүрээ нэг нэгэнгүй хэлэв.

Хусог:-"Бүх юм хяналтын дагуу явж байгаа юм бол энэ өрөөнд байх шаардлага байна уу? Гарч байгаад ярилцъя" гээд орноосоо босон  гутлаа өмсөөд өрөөг орхин гарлаа. Түүнийг даган бусад нь ч гэсэн өрөөг орхив.

Юнги:-"Ямар их гэрэлтэй юм бэ? Нүд өвдөж байна."

Согжин:-"Энэ өрөөнөөс гараагүй хэдэн ч жил болов доо."

Намжүн:-"Нүд дасахгүй байна." гэх зэргээр гадаад орчинд дасахгүй байгаагаа илэрхийлэв.

Сувилагч:-"Тэр хамгаалагч нар алах ёстой хүмүүсээ алчихсан юм шиг байна лээ." гэхэд Юнги хойш эргэн харж "Тэгвэл сайн л байна. Тэд нар дээр очъё"....

____________________________

Явахаасаа өмнө шинэ бүлэг оруулмаар санагдаад их яарч бичсэн тул алдаа мадаг их байгаа байх. Шүүмжлэх зүйл байвал шүүмжлээрэй. Дараагийн бүлгээр уулзъя..
Дэмжээрэй ♡'･ᴗ･'♡  Хайрлаарайฅ^•ﻌ•^ฅ

Удаан алга болохгүйг хичээх болохоор хүлээх нэгэн нь хүлээгээрэй(;'༎ຶٹ༎ຶ')