12 цаг болж эмнэлэгийн ажилчид ажлаасаа буун зарим нь өөр өөрсдийгөө халан бүүр гаран явж байлаа. Тэдний дунд өнөөх сувилагч чимээгүйхэн алхана. Бусдаас салан өмнө нь хэзээ ч очиж байгаагүй хот руу чиглэлээ. Өрөөс нь ч өндөр ургасан шар өвсний дундуур, айдас хүргэм сүнс шүгэлсэн ой гэгддэг газраар дайран явна. Эрүүл ухаантай хүн байсан бол ийм газруудаар шөнө гэлтгүй өдөр ч явахгүй нь тодорхой. 2,3 цаг гаран зогсолгүй алхан эмнэлгээс хангалттай хол очин нийтийн утас хайн явсаар ололоо. Сувилагч шуудхан Юун захирлын дугаарыг хийн залгав.
Сувилагч:-"Байна уу?"
Юун захирал:-"Хэн бэ?" их нойрмог хоолойгоор утсаа авлаа.
Сувилагч:-"Би сэтгэцийн эмнэлэгийн ажилтан байна. Таньд хэлэх юм гараад ийм орой залгачихлаа."
Юун захирал:-"Миний сэтгэлд хүрсэн хэмжээний чухал биш бол өөрийгөө үгүй болсонд тооцоорой хаа байгаа газарт чинь хүн илгээчихдэгээ байгаа шүү."
Сувилагч:-"Миний одоо хэлэх гэж байгаа зүйл таныг баярлуулахгүй нь лавтай."
Захирал:-"Тэгээд хэлээч дээ"
Сувилагч:-" Юнги амьд байгаа." гэхэд захирал их гайхсан бололтой ээрч мууран "Ай" гэсээр бараг хасаг минут өнгөрөв.
Юун захирал:-"Чамд нотлох юм байгаа юу?"
Сувилагч:-"Та хүнд итгэнэ гэж юу байдгийг мэддэггүй бололтой, зүгээр манай эмнэлэгийн захирал руу залгаад шалга л даа"
Юун захирал:-" Чи ч зоригтой л юм. Энэ удаа итгэж үзье, би залгана. Хэрвээ чиний буруу байвал хаа байгаа газрыг чинь олж мэдээд цааш харуулна шүү."
Сувилагч:-"Миний амьдрал та бид 2 ийн алиных нь ч гар байхгүй гэдгийг хэлчихье. Бас намайг нууцлаарай" гэж хэлээд Юун захирлын яриаг сонсолгүй утсаа таслав. Яг адил замаар, ижил хугацаанд явж ажил дээрээ буцаж ирлээ.
. . .
Энэ үеэр Юун захирал өөрийн бие хамгаалагч даа өрөөндөө цугларуулсан байлаа.
Юун захирал:-"Тэр эмчийг яг одоо барьж ир, надаа шалгах зүйл байна." гээд эмнэлэг руу явуулав.
. . .
Цагийн богино зүү 6 гийн тоог зааж, үлдсэн хэдэн ажилчид нь ажил даа ирэн эмнэдэг хөл хөдөлгөөнд орлоо.
Сувилагч гартаа хэдэн тариур бариад 7р өрөө лүү доош буун хэд хэдэн хамгаалагчийн хажуугаар өнгөрөв. Хусогыг ийшээ орсноос хойш энэ хэсгийн хамгаалалт нэмэгдсэн ч эмнэлэгт болоод байгаа үймээнээс болж улам чангалжээ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[Completed] Door |hyung line|
Gizem / GerilimХүн хэзээ хамгийн их аз жаргалтай байдаг вэ? Өөрийнхөөрөө байхдаа юу? Эсвэл хайртай дотны хүмүүсийнхээ хажууд уу? Үгүй ээ... Тэд зүгээр худал хуурмагаа бусдаас нуухдаа л хамгийн их аз жаргалыг мэдэрдэг. Гэхдээ үнэнтэй нүүр тулмагц шударга ёс таны...