[Unicode]
__cardiganအညိုလေးတွေ့တော့ သတိရမိပါတယ် အမြဲဝတ်တတ်တဲ့ အမှတ်တရတွေထဲကပုံရိပ်လေးကို..
အခုတော့ မဆိုင်တော့ပေမယ့် .."မင်း! မဟုတ်ဘူးလို့ဘယ်နှခါပြောရမလဲ! တော်တော့ အကိုဆူဘင်း!!"
ခွမ်း!!
သူပစ်ပေါက်လိုက်ခဲ့မိတယ် ကျလာတဲ့သွေးစက်တွေက ချစ်ရသူရဲ့မျှော်လင့်ချက်တွေလိုပဲ ခပ်ရဲရဲ..
ကိုယ့်အပေါ်ထားတဲ့အချစ်တစ်ချို့လဲ မြေပေါ်ကျလာတဲ့အဲ့ဒီသွေးစက်တွေထဲပါကုန်မယ်ထင်တယ်...အဲ့ဒီနေ့ကစပြီး အကိုဆူဘင်းနဲ့မတွေ့ဖြစ်တော့ဘူး
သူကလဲအတွေ့မခံသလို ကိုယ့်ဘက်ကလဲမတွေ့ချင်ခဲ့ဘူး အဲ့လိုနဲ့နေလာတာ ၃နှစ်ပြည့်တော့မယ် မေ့သွားလားဆိုတော့မမေ့နိုင်ပါဘူး...သဘောထားချင်းမှမတိုက်ဆိုင်တာ ဘယ်လိုရှေ့ဆက်မလဲ.."မန်နေဂျာ ဒီစာရင်းလေး တစ်ချက်လောက်ကြည့်ပေးပါခင်ဗျ"
နေ့တိုင်းအလုပ်ရှုပ်နေရတဲ့အကြောင်းအရင်းဖြစ်တဲ့ ဆိုင်ခွဲတစ်ခုထပ်ဖွင့်ဖို့အတွက် ဒီနေ့လည်းညလုံးပေါက်တော့မယ်ထင်တယ်..
"အင်း ထားခဲ့ထားခဲ့"
"မန်နေဂျာ မနက်ဖြန်၉နာရီခွဲ အဆောက်အဦးကိစ္စအတွက် အစည်းအဝေးရှိပါတယ်နော်"
"အင်း ဟုတ်ပြီ"
အလုပ်အကုန်ပြီးစီးချိန် နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ၄နာရီတောင်ရှိနေပြီမို့ အိမ်မပြန်တော့ပဲ လျော့ရဲရဲဖြစ်နေတဲ့နက်ကတိုင်ကိုဖျည်ပြီး ထိုင်ခုံကိုနောက်လှန်ကာ မျက်လုံးအတင်းမှိတ် အိပ်လိုက်တယ်..
__မနက်နိုးလာတော့၆နာရီ
၂နာရီလောက်အိပ်လိုက်ရတာအားမပြည့်ဘူးဆိုပေမယ့် ဒါဒီတပတ်ရဲ့အကြာဆုံးအိပ်ချိန်ပဲ..ရေချိုးဖို့အိမ်ကိုခဏပြန်တော့ လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ဆန်မုန့်ကိုတကူးတကဝယ်လာလိုက်မိသေးတယ် စားမဲ့လူမရှိတာကိုတော့အိမ်ရောက်မှသတိထားမိတယ် အလုပ်များလွန်းလို့ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေပြီလို့တောင် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တွေးမိပါသေးတယ်..

YOU ARE READING
다시 《Again》
Fanfiction"우리가 다시 사랑에 빠지면.." "What if we fall in love again.." #Soobin #HueningKai