[Unicode]
"This is what you called Marseille~~"
လျှာလိပ်သံနဲ့ဘောမ်ဂယူကအော်ပြောလိုက်တော့ ထယ်ဟွန်းကတံတောင်နဲ့တွန်းတယ်..
"အကို..ရှက်စရာကြီး.. လေဆိပ်မှာဘာတွေအော်နေတာလဲ"
"Repeat after me..Marseille..marseille"
"တော်တော့..သွားမယ်"
ထယ်ဟွန်းနဲ့ဘောမ်ဂယူ မာဆဲရိကိုရောက်တာနဲ့ပထမဆုံးသွားတဲ့နေရာကထယ်ဟွန်းတို့ရဲ့တိုက်ခန်းပါ..
တိုက်ခန်းကိုရောက်ဖို့ ဓါတ်လှေကားစီးနေတုန်း ဘောမ်ဂယူက ပြောတယ်..
"ဟေ့ မင်းတိုက်ခန်းကကောင်းလှချည်လား"
"ဟျူခါရှိနေမယ်ထင်တယ်.."
"ဘာ..ဟျူနင်းကဘာလို့မင်းအိမ်မှာလဲ.."
ထယ်ဟွန်း လျှို့ဝှက်နံပါတ်ကိုဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်တာနဲ့ ဟူဒီအပြာရောင်ဝမ်းဆက်ဝတ်ထားတဲ့ကပြားကောင်လေးကစောင့်ကြိုနေတယ်..
"ဟျူခါ!!"
"ဂန်ထယ်ဟွန်း! ရောက်လာပြီလား"
ထယ်ဟွန်းနဲ့အချင်းချင်းဖက်ပြီးတော့မှ ဟျူနင်းက နောက်မှာကုတ်ကုတ်လေးမတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ခရီးဆောင်အိတ်နဲ့ဘောမ်ဂယူကိုတွေ့တယ်..
"အင်..အကိုဘောမ်ဂယူ!"
___
"အဲ့တော့ ဟျူနင်းက လတ်တလောမင်းအိမ်မှာနေမှာပေါ့"
"ဘာလဲ..အကိုကကျွန်တော်နဲ့မနေချင်ဘူးလား"
ဟျူနင်းကမဲ့ရွဲ့ပြီးဘောမ်ဂယူကိုပြောတယ် လက်ထဲမှာလဲပီဇာတစ်စိပ်နဲ့..
"အဲ့လိုတော့လဲ မဟုတ်ပါဘူး...ဒါဆို ငါအကိုဆူဘင်းဆီသွားနေမယ်!"
"အကိုဆူဘင်းကဘယ်လိုလုပ်အကို့ကိုထိန်းနိုင်မှာလဲ"
ထယ်ဟွန်းက ကွန်ပျူတာကိုအကြည့်မပျက်ပဲပြောတယ်..
"ဘာ! ငါက ကလေးလား သူများကထိန်းပေးရအောင်!"
ထယ်ဟွန်းကမသိဘူးလေဆိုတဲ့မျက်နှာပေးလုပ်ပြတော့ ဘော်မ်ဂယူကမျက်စောင်းထိုးတယ်..အခွင့်အရေးကိုအလွတ်မခံနိုင်တဲ့ဟျူနင်းကလဲ ကြားဖြတ်ပြောသေးတယ်..
YOU ARE READING
다시 《Again》
Fanfiction"우리가 다시 사랑에 빠지면.." "What if we fall in love again.." #Soobin #HueningKai
