Chapter-4

823 145 12
                                    

[Unicode]

ကိုယ်လက်ဆန့်ဖို့ ဝရံတာကိုထွက်​တော့ မျက်နှာကို​​နေထိုးတာနဲ့ တံခါးပြန်ပိတ် လိုက်ကာကိုချပြီးအ​မှောင်ထဲမှာပဲ ပြန်ထိုင်​နေလိုက်တယ်..
ထိုင်​နေပြန်​တော့လဲ ခါးကနာချင်တယ်
အိပ်ယာ​ပေါ်တက်လှဲ​တော့ ခန္ဓါကိုယ်က ​ညောင်းချိလာပြန်​ရော..
​ဗိုက်ဆာတာနဲ့ ကြက်ဥထ​ကြော်​တော့ အ​တွေးလွန်​နေတာနဲ့ တူးချိတ်သွားတယ်..

"အာ အကျိုးကိုမ​ပေးဘူး!"

တင်္နဂ​နွေ​နေ့အလုပ်မသွားရတဲ့​နေ့မှာ အိမ်မှာနားနား​နေ​နေ ​နေမယ်ဆိုတဲ့ ဟျူနင်းရဲ့စိတ်ကူးကို အ​တွေးတစ်ခုကဆက်တိုက်​နှောက်ယှက်​နေတယ်..

"အဲ့ဒီစာအုပ်​​ကဘာလဲ.."

မ​နေ့က တမင်ကြည့်တာမဟုတ်​ပေမယ့် ဆူဘင်းရဲ့လွယ်အိတ်​ပေါ်မှာ စာအုပ်ပါးပါး​လေးတစ်အုပ်ကို​ ဟျူနင်းတွေ့လိုက်တယ် ဘာမှန်းမသိ​ပေမယ့် အ​ဖုံးမှာ"france"ဆိုပြီး​ရေးထားတာမို့ ခရီးသွားလက်ကိုင်စာအုပ်လို့ထင်တာပဲ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

မ​နေ့က တမင်ကြည့်တာမဟုတ်​ပေမယ့် ဆူဘင်းရဲ့လွယ်အိတ်​ပေါ်မှာ စာအုပ်ပါးပါး​လေးတစ်အုပ်ကို​ ဟျူနင်းတွေ့လိုက်တယ် ဘာမှန်းမသိ​ပေမယ့် အ​ဖုံးမှာ"france"ဆိုပြီး​ရေးထားတာမို့ ခရီးသွားလက်ကိုင်စာအုပ်လို့ထင်တာပဲ..

အဲ့ဒါကိုဘာလို့ယူထားတာလဲ...

"အာ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"

__၄လကြာပြီး​နောက်မှာတော့ အလုပ်ကိစ္စကအပြီးသတ်သွားပြီ..ဆိုင်ခွဲကဖွင့်ဖွင့်ချင်းရက်မှာတင်​အောင်မြင်တဲ့အပြင် တာဝန်ခံအင်ဂျင်နီယာကိုလဲ ဒါရိုက်တာ​တွေကအလုပ်အကိုင် တိကျတယ်လို့ ချီးကျူးကြတယ်..

အရမ်းဂုဏ်ယူတာပဲ...ချွဲဆူဘင်း..ခင်ဗျား တကယ်လုပ်နိုင်ခဲ့ပြီ..

"ချီးယားစ်!!!"

"ဒီ​​လေးလမှာကျွန်​တော်တို့စိတ်​ရောလူ​ရောအရမ်းပင်ပန်းခဲ့ကြတယ်..ဒါ​ကြောင့် ဒီည​တော့အပီကဲကြစို့!!"

다시 《Again》Where stories live. Discover now