~32~

217 21 19
                                    

Felix-ийн талаас;
Үүнээс хойш хэсэг хугацаанд чимээгүй байдал ноёрхож байхад гэнэт нэг зүйл санасан мэт Жэхи ам нээв.
-Нээрээ Нами та хоёр сайн байгаа юу?
-Давгүй дээ байж л байна.
-За за
Төв удаалгүй гэрийн бараа харагдаж бид хоёр гэрлүүгээ салан орцгоолоо. Гэрт ороход эмээ хоол хийж байх бөгөөд амттай хоолны үнэр хамар сэтлэхийг хэнч үгүйсгэхгүй.
-Өө миний хүү хүрээд ирсэн үү? Чи дээд айлаас ороод хоолны халбага аваад ирээч.
-Яах гэж байгаа юм бэ? Эмээ
-Өө харин дээд айлын нэг хүү орж ирээд аваад явсан.
-За эмээ удахгүй ээ. Гэж хэлээд
Дээд айл гэхээр Жэхигийн ах нарын л нэг байх.
Хаалганых нь гадна очоод хаалга тогшиход.
-Хэн бэ?
-Сайн байна уу? Би доод айлын чинь хүн байна аа! Танайх хоолны халбага аваад явсан гэсэн авах гэсэн юм аа.
-Өө за. Гэж хэлээд хаалгаа тайлахад.
OMG!! Жэксон ах нь хөмсгөө зангидан надруу ширүүнээр ширтэнэ.
-Өө за хэргийн эзэн май энэ халбага чинь эмээдээ баярлалаа гэж хэлээрэй. Гэж хэлээд толгой руу нэг сайн халбагаар аа цохиж аваад хэлэв?
-За ахаа.
Өөр юу ч гэж хэлэх вэ дээ. Тэдний үүднээс халбагаа авчхаад доош бууж байхад Жисон шатаар дээш өгсөж явна. Энэ нэг юм одоо цахилгаан шат ажиллаж байхад юундаа ингэж өөрийгөө зовоож байдаг байна аа.
-ХАН ЖИСОН!
-Хэнгэрэг цоортол хашхирах юмаа.
-За цоороогүй л байна даг. Юу хийж яваа юм?
-Харин Жэхи дээр ирээд л. Тэгсэн харин орцны цэвэрлэгч эгч шал угааж байна гээд цахилгаан шатруу ойртуулсангүй.
-Өө сайн байнашдээ миний муу найз.
-Ингэхэд чи наад халбагаараа яах гэж байгаа юм? Бас наад дух чинь яачихсан юм?
-Харин Жэксон ахаас түр өгсөн халбагаа буцааж авах гэсэн бэлэгтэй өгч байна.
-Ээ чи нээрээ. За за би дээшээ дахиад зүтгэлээ. Орой ярья.
Бид хоёрын яриа энэ хүрээд өндөрлөж. Гэрт ороход эмээ нэлээн удах байх гэж хэлэхээр нь өрөөндөө орон Намигаас ирсэн сонин сонин зурвасуудыг уншлаа.
"Хайраа юу хийж байна?"
"Би чамайг бодоод л хэвтэж байна."
"Маргааш цуг хичээлдээ явах уу?"
"Нөгөөдөр миний төрсөн өдөр хамт гарах уу?"
Өө хөөрхий нээрээ Намигийн төрсөн өдөр болох юм байнашдээ.
Хариу бичилгүй хэсэг бодож байгаад. Гэнэт Ёнсоныг санав.
"Ёнсоны талаар дахиад бага зэрэг ярьж өгвөл хамт гарсан ч яахав!"
"Тиймээ болж байна. Одоо түүний дараагийн байгаа устгах цаг ойртож байгаа. Байхдаа одооноос бага багаар ойртож эхлээд тун удахгүй магадгүй хоёр долоо хоногийн дараа байгаа устгана."
"Хаана устгадаг юм?"
"Хаана байхавдээ. Түмний нүдэн дээр ил биш нь ойлгомжтой. Газар доорх грашдаа."
"Тэр нь хаана байдаг юм?"
" Сайн мэдэхгүй ээ. Өмнө нь Каннам дүүрэгт бас Дэгү Бусанд нэг нэг тийм граштай байсан санагдаж байна."
За за. Тэгвэл сайхан амраарай. Баярлалаа. Төрсөн өдрөөр чинь хамт гаръя."
"okay♥️👌"
Нахх зүрх балиар юм бэ? Жэхи байсан бол эможи ашиглах ч үгүй амар байдаг.
Тэгэхээр энэ двхоёр долоо хоногийн хугацаанд л Ёнсоны сул талыг олох хэрэгтэй. Чадахгүй бол надад байгаа сүүлийн эрдэнэ минь үүрд намайг бас хорвоог орхиж байгаа.
-Felix миний хүү бууж ирж хоолоо идээрэй.
-За эмээ. Эмээгийн үг тархин доторх бүх бодлыг хаашаа ч юм хол явуулчихлаа.
Нээрээ Ёнсоны хэрэг дээр аав ээж хоёроос гуйж болох юм шиг санагдчихлаа.
Ziak ydj bhd utsaa evdeltsn eejin utasnaas bichih gj zovj bainoo. Aav eej 2maani notebook ashiahiig zuvshuurduggui bolohoor cadah ydahaaaraa hurdn orulahig hiceenee. Oroi 23:25 minutaas uulzay. See you soon👌😍.
Thank you so much🥰♥️💚
NIne🥰♥️💚

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 13, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Second book Where stories live. Discover now