~7~

145 19 2
                                    

Би:чи намайг яаж цус багадалттай гэдгийг яаж мэдсэн юм?
Felix:Жисон хэлсэн юмаа
Би:мм за за би Солхи дээр очих хэрэгтэй байна. Гуйя ядаж хамт явъя тэгэх үү?
Felix:за харин хурдан буцаж ирээд хэвтэж сайн амрана шүү мэдэв үү?
Би:за тэгье ээ
Бид хоёр өрөөнөөс гараад Солхигийн өрөөнд орж ирвэл Жисон өрөөний буланд байх жижиг буйдан дээр атиралдчихсан унтаж байв. Бас болоогүй ээ хөмсгөө зангидсан байх нь түүнийг үнэхээр эгдүүтэй харагдуулж байв.
Felix:Чи айх хэрэггүй ээ эмч Солхиг одоо гайгүй гэсэн юм чинь удахгүй бүрэн тэнхэрчих байх. Бас чамайг ухаан алдсан үеэр чинь ээж аав нь бас танай ээж аав ирээд явсан өглөө эрт ажилтай гэхээр нь явуулчихсан шүү өдөр солих хувцас авчирч өгнө гэсэн бас долоо хоногийн хичээлээс чөлөө авчихсан.
Би:мм за за баярлалаа. Гэхээс өөр юу ч гэж хэлхэв дээ гэж дотроо бодсоор бид хоёрыг өрөөнөөс гарах гэж байхад Жисон сэрээд нойрмоглон
Жисон:Өө Жэхи сэргэчихээ юу ах эгч хоёр намайг чамайг сайн харж байгаарай гэсэн би Felix-д чамайг даатгачихсан зүгээр биз дээ. Бас аав чинь Орой Хятад руу ажлаар явна гэсэн. Ээж чинь өдөр шүүх хуралтай гэсэн болохоор солих хувцсыг чинь манай ээж авчирж өгөнгөө хоол авчирна гэсэн хэрэгтэй юм байвал хэлээрэй бас ямар хувцас авах юу идэхийг чинь асуугаад байсан шүү өөрөө залгаж хэлээрэй. Гээд өдөөс байхан юм ярив.
Би:за. Би өөрөө хэлчихнээ Солхи яасан?
Жисон:тэр зүгээрээ эмч шөнө хоёр удаа орж ирсэн халуун нь хэвийн байдалдаа орсон бие муутай болохоор жоохон удаан эдгэх байх л гэсэн.
Би:за за гайгүй бол яамай даа.
Felix:хөөе Хан Жисон хоёулаа хичээл дээ явна биз дээ бэлдэх гүй юм уу би Жэхэг өрөөнд нь оруулж өгчих өөд ирье чи гялс бэлэн болчих. Би угаасаа замаараа гэрээрээ ороод гарнаа хичээлээ ялгаад авна чи яах юм.
Жисон:би ч гэсэн гэрээрээ орноо тэгэхээр хоёулаа шууд гэр гэрлүүгээ явъя.
Felix:за тэгүүл би шууд цаашаа харьлаа шүү.
Felix намайг өрөөнд оруулж өгөөд бас баахан үглэж үглэж байгаад явав.
Felix:жоохон байж байгаад эмч дээр очоорой өөр тийшээ явж болохгүй шүү даарваа эмээ цагт нь уугаарай усаар даруулхаа мартав. Бас эм чинь шургуулганы дээрээсээ гурав дахид байгаа шүү.
Би:за ойлголоо одоо яваа хоцорлоо. Мм бас чи орой ирэх юм уу?
Felix:Жисон бид хоёр орой тараад эрт ирэхийг бодноо. Ямартаа ч ирнэ шүү!!
Би:за
Felix:баяртай
Би:баяртай.
Хүмүүс биднийг сая харсан бол магадгүй хосууд гэж бодох байсан байхаа хахах!
Гэхдээ тэр үнэхээр халамжтай юм аа за зарим нэг хүмүүсээс өөр юм. Өрөөндөө орон дээрээ хэвтээд хийх юмгүй сууж байтал гэнэт цаг харвал эмээ уух цаг болчихсон байв. Өрөөнд ус байхгүй байсан болохоор гарч ус авахаар явах замдаа Солхигийн өрөөгөөр ороод гаръя гэж бодоод ортол ашгүй сэрчихсэн байв. Уйдаад байсан болохоор бид хоёр хэсэг юм ярин инээлдэж сууж байтал эмч орж ирэв.
Эмч:өө Жэхи бас ирчихсэн байсан юм уу? Ашгүй ашгүй дараа нь яг танай өрөөнд очих ёстой байсан юм.
Би:мм тийм үү бид хоёрыг хамт үзчих гүй юу дөө
Солхи:Жэхи чи яасан юм?
Би:нээх сүртэй зүйл биш ээ гараа зүсчихсэн юм.
Солхи:худлаа ярь гараа зүслээ гээд чамайг эмнэлэгт хэвтэхгүйг чинь мэдэж байна.
Би:за за шил оруулчихсан юмаа.
Солхи:ЮУ? Одоо тэгээд зүгээр юм уу?
Би:зүгээр дээ гэж хэлэхтэй зэрэгцэн дахин нүд харанхуйлаад явчихав.

Second book Where stories live. Discover now