Second book

~8~

Хамаг бие ямар ч хөдөлгөөнгүй яг одоо хөшчихсөн юм шиг хөдөлж чадах зовхи ч хүнд оргиод арай гэж нүдээ нээгээд харвал бас дахин цагаан тааз угтаж авав. Энэ байдлыг үнэхээр үзэн ядаж байна. Бүтэн нэг жил ингэж тарчилж байсан минь нүдний урдуур үзэгдэнэ.
Flashback:
Хичээл эхлэх гээд хоёрхон хоног дутуу үнэхээр аз жаргалтай хичээлийн хэрэгслүүд бүгд шинэ үнэхээр гайхалтай хурдхан шиг хэрэглэх хүсэлд автагдан нүд гэрэлтээд цаанаасаа аз жаргалтай өрөөндөө орж ирээд удаагүй байтал гэнэт орж зүрхээр хатггулан өвдөх нь тэр. Нэг л мэдэхэд унав цагаан тааз угтан авах нь тэр нэг л танил бус орчин учир нь би өмнө нь хэзээ ч эмнэлгийн тааз ширтэж байгаагүй өмнө нь эмнэлэгт байнга ирж хяналтад байдаг байсан ч хэвтэж байсан удаа нэг ч байгаагүй эмч орж ирэн элэг минь улам муудсан тул хэвтэж эмчлүүлэхээр болсон гэдгийг сонсоод болдог бол өөрийг боогоод алчихмаар санагдаж байна. Энэнээс болж бүтэн нэг жил өөрийгөө илүү их зовоож байна. Яг л амьдын тамд байгаа мэт.
Эмч:Сайн уу Жэхи бие чинь овоо дээрдсэн болохоор энэ жилээс хичээлдээ явж болохоор болсон шүү!
Жэхи:Үнэн үү эмчээ! Энэ мэдээг сонсоод л нисчихээгүй шүү!
FLASHBACK END
Арай гэж нүдээ эргэлдүүлэн өрөөгөө тойруулж харвал нэг хүн цаад буланд байх жижиг буйдан дээр унтаж байна. Арай гэж  өндийн харвал Felix. Түүнийг хараад баярлах шиг боллоо. Буцаж хэвтэх гэж байгаад жижиг шүүгээн дээр байсан шилэн аяга унагаад хагалчихав. Felix цочин сэрээд.
Felix:Зүгээр үү Жэхи гараа зүсээгүй биз дээ! Гэж санаа зовж байгаа аясаар хэлэхэд нь.
Жэхи:Зүгээр ээ!
Felix:хэзээ сэрсэн юм?
Жэхи:мм дөнгөж сая сэрсэн.
Felix:тэгээд намайг сэрээхгүй яасан юм?
Жэхи:чамд төвөг удаж байгаад уучлаарай!
Felix:зүгээр дээ! Чи огтхон ч төвөг удаагүй!
Жэхи:би яагаад бас ухаан алдчихав?
Felix:би сайн мэдэхгүй байна аа! Намайг ирэхэд чи дусал залгуулчихсан хэвтэж байсан. Эмч чамайг өөрийгөө илүү хүчлээд. Ядраад ухаан алдсан гэж хэлсэн.
Жэхи:юун ядрах би гаднаас ус аваад Солхитой ярьж байсан шүү дээ.
Felix:би чамайг битгий хамаагүй гараарай гэж хэлсэн биз дээ!!
Жэхи:уучлаарай!
Felix:тэнэг юунд нь уучлал гуйсан юм?
Жэхи:...
Гаднаас эмч орж ирэн.
Эмч:өө Жэхи сэрчихсэн үү?
Жэхи:мм
Эмч:за за чамаас шинжилгээ авсан хариу нь сайн гарсан байна лээ!
Жэхи:мм ашгүй дээ
Эмч:элэг чинь бараг эдгэчихэн байсан нэг жил сайн гам барьжээ. Сайн байна шүү!
Жэхи:үнэн үү ямар сайн мэдээ вэ?
Эмч:үнэн үнэн дараа долоо хоногт шарх чинь эдгэхээр эмнэлгээс гарч болно.
Жэхи:Солхи яасан юм бол?
Эмч:сайн байгаа чамд санаа зовоод байсан би явж сэргэсэн гэдгийг чинь хэлээд ирье.
Жэхи:за
Эмч өрөөнөөс гарч байгаа харагдав.
Felix:элэг чинь муу юм уу?
Жэхи:мм тийм байсан юм аа элэгний дутагдалтай байсан юм. Мм төрөлхийн гэх үү дээ!
Felix:одоо зүгээр юм уу?
Жэхи:хэхэ сая сонссон биз дээ бараг зүгээр болчихсон гэж.
Felix:за за ашгүй дээ!
Долоо хоног үнэхээр сайхан өнгөрлөө. Хаха эмнэлэгт хэвтэх ийм сайхан байдаг болч. Солхи ч эдгээд надтай цуг эмнэлгээс гарч байгаа. Хёнжин энэ хугацаанд нэг ч ирээгүй болохоор бид хоёрын сэтгэл санаа нилээн тогтвортой байсан шүү! Найзууд маань өдөр болгон бөөн дөө ирж үхтлээ инээлгэж инээлгэж байгаад явна. Жисон, Felix хоёр бид хоёрыг сахиж хононо. Өнөөдөр ээж аав хоёр өнөөдөр намайг ирж авч байгаа найзууд маань байсан болохоор тэр хоёр намайг нээх тоохгүй бараг ирээгүй гэх үү дээ аав өчигдөр Хятадаас ирсэн болохоор над дээр ирж амжаагүй. Ээж за мэдэхгүй ээ ажил ихтэй байсан байх шинэ хэрэг дааж авсан болохоор нилээн ачаалалтай байсан. Тэр хоёртой цуг гэртээ орж ирэхэд:
Жэхи:хөөе та нар хэзээ ирсэн юм бэ?
...:гурав хонож байна.