Joke's On You | Liskook

Sarhoş Kafa İle İtiraf

- Lalisa -

Konuşmaya başladığım zamandan beri yüzümde olan yamuk gülümsememle telefonu kapatıp Jisoo'ya uzattım. Şaşkınlıkla telefona baktı, "Hayatımda bu kadar tuhaf ama saçma çok az şey yaşadım." Kafamı sallayarak onu onayladım, zevkliydi ama sadece benim için.

Tabii, kim olduğunu bilmediğim bir adama sarkıntılık yapmak ne kadar zevkli, orası kişiden kişiye değişir...

"Lisa'nın gidip bunları birine söylediğini düşünsenize! Muhtemelen hayatı boyunca, maruz kaldığı en tuhaf yüz o olurdu."

Kızlar kendi aralarında ortada hiçbir şey olmamasına rağmen gülüşürken bozulmayan gülümsememle onlara baktım. Şuanda duyduğum tek şey kızların boğazlarından çıkan bir karmaşaydı ve bir kulağımdan girip diğerinden çıkıyordu.

Sanırım bu şeyler beni sağlam çarpmıştı.

Jisoo telefonu eline aldığında, yüzündeki gülümsemesi o anda soldu. Gözlerini büyüterek bana baktığında "Sen ne yaptın?!" diye haykırdı. Bağdaş kurarak oturduğu yerden, telaşla kalkarken, diğer yandan da yüzüme bakıyordu. Sanırım yine bir şeyleri batırmıştım. "Numaranı gizlemeyi unutmuşsun! O karşındaki her kimse, şimdi senin kim olduğunu biliyor." Hızla yerimden doğrulurken panikle telefonu elinden çektim.

Koca bir has siktir!

"Nasıl ya? Ver bir bakayım." Jennie telefonu elimden alırken Jisoo gibi gözlerini büyüttü. "Ya seni kaydedip, kim olduğunu tanırsa? Seni şikayet ederse?" Muhtemelen yapardı, ama tanıyıp tanımadığını bilmiyordum. Jennie çabuk hareketlerle numarayı 'XXX' olarak kaydederek, Whatsapp'a girdi. Telefonu tekrar çekerek az önce yayılıp oturduğum koltuğuma dönerken dudaklarımı dişledim. Bu çocuğu gayet iyi tanıyordum.

Jeon Jungkook.

Basketbol takımı kaptanı, Jeon Piç Jungkook.

Kızlar başıma toplanırken, Rose gözlerini kısıp hatırlamaya çalışırcasına mırıldanmaya başladı. "Bu çocuk şey değil mi ya?.. Suratı tanıdık da aklıma gelmiyor şimdi." Jennie kafasını kaldırıp, Rose'ye kısa bir bakış attıktan sonra ekrana doğru daha çok eğildi. "Bizim kampüsten kesin. Hatırladım! O kadar düşünüyoruz, futbol takımından zaten bu çocuk." Geri çekilirlerken Jisoo tekrar güldü. "Neyse artık gündüz olduğunda karşılaşırsan, çocuğa yalvarırsın kimseye anlatma diye, olur biter."

"Sabah olunca kimseye yalvarmak gibi bir düşüncem yok."
Dişlerimin arasından tıslarmış gibi söylemiştim bunu ama onların umurunda değildi. "Eh, tabii tek boş günümüz sonuçta. Tembellik yapsan da olur, diğer gün okula gidince yalvarırsın."

Kızlar konuyu geride bırakarak, Jisoo'nun aradığı yeni numaranın açmasını beklerken, beynim baştan aşağı bulanmış bir hâldeydi. Beni şikayet falan etmezdi ama tüm okula rezil edeceğinden korkuyordum. Sonuçta o Jungkook'tu, elbet takım arkadaşlarından birine anlatır, oradan yayılırdı. Ve en kötüsü iki yılımı verip, okulda yarattığım harika 'Olgun kız' algısı yerle bir olurdu.