Joke's On You | Liskook

Aşağılanmak

Satır arası yorumlarınızı bekliyoruz!

- Lalisa -

"Lisa, bekle!"

Jungkook'un sesini duymamla anlamsızca ona baktım, hızlı adımlarla bana yetişmeye çalışıyordu. Yanıma gelip, elini, parmaklarım arasından geçirip kendine bir yer edindiğinde ifadem şaşkınlığa dönüştü.

Yılışık şey...

Etrafa göz gezdirdiğimde, koridorda sadece bir iki kişi olduğu için anında dikkat çekmiştik. Daha önce hiç aynı derse girmemiştik çünkü aynı dersimiz yoktu ama benle beraber derse geliyordu?

"Sevgili olduğumuzu unutma." kulağıma doğru fısıldadı.

Sınıfın içine doğru yönelirken elimi ondan kurtardım, bunu yaparak daha da dikkat çekmeyi istemiyordum. Ancak o, buna inat yanıma oturdu...

Bayan Catilyn derse girmiş, hatta yarılamıştı ancak Jungkook sadece zamanımı öldürüyordu. Ve o bu hâlde sürekli dikkatimi dağıtırken, not almakta, laf anlatmakta zordu.

"Kitabı okudunuz değil mi? Soru soracağım." Kolladığım fırsatı yakaladığımda elimi kaldırdım. Kahretsin ki Jungkook da bu fırsatı kollamış, sıranın altında kalan elimden parmak izimle telefonumun kilit ekranını açmıştı. Ve ben öğretmene okuduğum kitabı anlatırken, onun kurnaz sırıtmasına sesimi bile çıkartamıyordum.

Konuşmam bitiğinde, Bayan Catilyn başka sıralara geçmeye başladı ve kimsenin duymayacağına emin olarak sinirle Jungkook'a döndüm. "Sen fırsatçı bir piçsin."

"Eh, belki biraz." Sırıtarak cümlemin hemen ardından cevap verdiğinde suratına vurmamak için kendimi zor tutum. Hayır acı gerçek yakışıklı da! Sanki suratına vursam, sanat esere zarar vermekten ceza keserler bu ne kusursuzluk?

"Telefonumu ver," dedim sakin bir ses ile. Ardından elimi uzatarak cümlemin devamını getirdim. "Bayan Catilyn görürse el koyar." Elini geri çekerek telefonumu kendi cebine attı. "Hayır, telefonun bende kalsın." Gözlerim yaşadığım kısa şaşkınlık ile büyüdü.

"Ne saçmalıyorsun sen?" sert ama kısık bir tonda dedim.

"Sevgilimin telefonu değil mi? Kalıversin birazcık bende ne olacak sanki?" demişti omuzları silkip geri yaslanarak. Hah! Küstahlığa gel!

"Jungkook çileden çıkarma beni!" Sesimi kısık tutmaya çalışarak bağırmak gerçekten berbattı.

Bana yan bir bakış atıp yüzünü benimkine yaklaştırarak sırıttı.

"Öpersen neden olmasın?" dudaklarıma üfleyerek konuştuğunda istemsizce dudaklarıma çarpan ısı, dilim ile dudaklarımı ıslatmama neden oldu.

Yaklaşmaya başladığında, Bayan Catilyn'nin öfkeli sesi onu bozdu. "Lalisa ve yanındaki çocuk. Dışarı çıkın." yerimden hoplayıp öğretmene kısa bir bakış attıktan sonra hızla tekrar önüme döndüm. Çok korkutucu bakışları vardı...