Pinatawag ulit ako ni epal sa office niya. Kulang nalang at iisipin ko talaga na obssess siya sa'kin. Simula Monday lagi nalang niya ako pinapatawag tsh!!
As usual, pinaupo niya ako sa upuan katapat ng lamesa niya, "how's your day Ms. Polins?" tanong niya with matching ngiti.
Hindi ko napigilan umirap sa kanya, "let's get to the point now shall we Mrs. Dee?"
She sighed in frustration and stood up, "I want to discuss with you your failing grades." , nilagay niya sa lamesa ang isang puting envelope.
"I want your parent's signature on the paper attached to it. You may go now."
GREAT I'm sure matutuwa na naman sila mama. Kinuha ko yung envelope at dali daling lumabas.
"Luv!" napa lingon ako sa kaliwa
"Oh? ginagawa mo dito?" tanong ko habang palapit sa kanya
"Ei kasi bigla ka nalang nawala kanina tapos narinig ko na pinatawag ka pala ni Mrs. Dee, - ok ka lang?- ano sabi niya?- ano yang hawak mo?" aabutin niya sana ang envelope pero nilayo ko
"I'm fine. Ready na ba si bansa?" ngayon na kasi ang presentation namin sa creative design.
"Yep! Now all we have to do is nail that presentation!" Napatingin ako sa envelope na hawak hawak ko parin...
Damn it. Was my mother serious about sending me to Manahta?! - I'm not even 18 yet- the deal is when i'm 19---
"-Luv! You're idling!"
"H-huh?"
"Ang sabi ko~ we should start planning your debut!"
"Oh. That." I nonchalantly said.
Birthday ko na pala in three weeks.... which means after that.. I only have a year to accomplish my plan.
"You don't sound excited? Are you sure ok ka lang?" tumigil siya sa paglakad at hinawakan ang noo ko. Napahinto ako.
"Wala ka naman lagnat-" inalis ko ang kamay niya,
"Wno ka ba, ok lang talaga ako." I gave her a fake smile so she would believe me.
Pagdating namin sa classe, agad na sumalubong si bansa, "Ate i'm really nervous.. I- I don't know if I can do it- I mean.. I might let you down..." maiyak iyak niyang sinabi
"Hindi naman pala kaya" bulong ko sa sarili ko pero mukhang napalakas ata ang pagkabulong ko--
"Luv!" suway ni Aris, "don't worry Englang my dear, you'll be fine! trust me! Basta all you have to do is walk like a model and pose like a model! Like this" denemonstrate ni Aris ang pose at natawa si bansa
"Ok ate! got it! Sisiguraduhin ko na perfect ang makukuha niyo!" at nakipag apir siya kay Aris
Kami na ang susunod na tatawagin. Hindi ko alam kung ano ang pinoproblema ni bansa- madali lang naman ang trabaho niya- to show off our designs, that's it. Kami ni Aris ang magsasalita, mag eexplain, at i-convince silang lahat bakit mas maganda ang design namin--
Which I don't think we need to do kasi, just by looking around, kami ang may pinakamagandang designs.
Just stating the obvious.
"Thank you for your lovely design Ms. Rafael- let's have the next designers" sabi ni Ma'am habang nakatingin sa'kin.
Lumapit kami sa harapan. Hindi lang si Ma'am ang mag "ju-judge" sa'min. Nandito rin ang ibang fine arts teachers at mga ibang estudyante sa ibang classe at----
BINABASA MO ANG
My Three-Hundred-Pounds Fiancee
Fantasy"Nea did I upset you? Because I feel like you don't like my presence" Pumalakpak ako sa utak ako. Wow. Di naman pala bobo tong prinsipeng to eh. Kala ko kailangan ko pa i-spell sa kanya. Hinarap ko siya, "I'll be honest with you Jedrick your highn...
