My Three-Hundred-Pounds Fiancee

Chapter 28

Maaga ako nagising. Nagising ako sa kwarto ni Lui.

Hinahaplos haplos niya mukha ko. As in! Kulang nalang tubig at sabon para masabi na nililinis niya ang mukha ko.

Tapos nagpa-music pa siya para daw magising ako.

OMG lang. Yan tuloy nakatikim siya ng isang malaking batok sa umaga >___<

And creepy kasi ng dating niya eh!

Tinanong ko siya kung bakit dito niya ako dinala at hindi sa kwarto ni bansa. Alam niyo ang sagot niya?

"Because I want to sleep beside my girlfriend, is that not allowed?"

>_<! It's not like first time namin matulog magkatabi pero kasi ngayon iba na... Well that's what I feel, ewan ko lang sa kanya kung iba rin.

Mga halos isang oras kami nakahiga sa higaan pagkatapos namin magising. Of course nag hilamos ako at nag toothbrush no. Kahiya sa boyfriend ko.

Pero siya kahit na walang hilamos whatever, gwapo parin. Tsaka no morning breath. Love it xD

Nag uusap lang kami tungkol sa mga random na bagay.

"Babe you didn't tell them yet about us?" mahina niyang tinanong habang nilalaro ang mga daliri ko.

Nakahiga ako sa braso niya. Basically cuddling position.

"Akala ko sinabi mo na...." sabi ko

"Akala ko sinabi mo na rin kagabi- we'll tell them pagbaba natin."

Ito na yung topic na ayaw ko pag usapan.

"Tahimik ka?" tanong niya. Umayos ako at umupo.

Hindi ako makatingin sa mukha niya, "A-actually.... I would uh... Gusto ko sana na w-wala muna makaka-alam...."

Yung last part hininaan ko talaga ang boses ko para di niya marinig. I just can't look at him. Ayoko makita ang reaction niya.

I just need time to fix everything bago malaman nila tungkol sa'min. I can't risk our relationship.

I can't lose him. Not now. Not ever.

Matagal bago siya nagsalita, "How?"

Nagulat ako sa sinabi niya.

What does he mean by that?

Dito ko na siya tiningnan. Nakakunot lang ang noo niya habang nakatingin sa'kin. Diretso sa mga mata.

*Lunok*

"K-kasi ano..." umiwas ako ng tingin.

Hinawakan niya ang dalawang kamay ko, "Look at me babe... Hey. I'll understand kung ano man ang reason mo. I don't want to force you into doing something you don't want to d-"

"-No! I mean. It's not like ayoko sabihin kasi ayaw ko. But.. hindi pa ako ready.. I guess? There's too many things going on, tapos...-Can we tell them at the right time?" Umupo siya at hinawakan ang mukha ko.

"Shhhhhh~ JanJan you know you're important to me right? I'm always here for you- always will be. I know this whole thing is all so fast, so sudden. I don't want to pressure you. Whenever you're ready babe." at hinalikan niya ako sa noo.

Nginitian ko siya, "Thank you Lui" Saan ka pa makakahanap ng ganitong klaseng lalaki?

Am I the luckiest girl or what?

Bigla siyang nag pout. Ako naman ngayon ang humawak sa mukha niya, "Oh bakit?"

"Since that day na sinagot mo ko.... I don't recall you calling me by an endearment. Puro Lui dito, Lui dyan."