MS 2: To Own Her (Completed)

Chapter 19

#MSeries2
#SPGslight.

I am in a good mood going inside our house. Naunang umuwi sina daddy dahil may dinaanan pa ako sa isang shop. Nakahanda na ang lahat ng pumasok ako sa dinning area. The round table has a buffet style served food. May isang box rin ng cake sa gilid. Malaki ang ngiti ni Auntie sa akin at sinalubong ako ng yakap. Of course, daddy was there already. Pati na si Rocco at Haide.

Nagtataka na ako sa nangyari kaya minabuti kong magtanong.

"What's happening?"

"Wala naman. Masaya lang ako, anak."ani Auntie.

"Cora, mabuti pa ay kumain na muna tayo at mamaya na ang usapan..."si daddy sa likod.

"Sige. Mabuti pa nga."sang ayon naman ni Auntie at pinaupo na kami.

Okay. I got it that this is a celebration for the success of Rocco but why does it feels to be weird? Or it's just me thinking something weird?

Kumalabog ang puso ko. Hindi kaya?

"It must be grand, huh?"sabay pasada ng tingin sa mga nakalatag na pagkain sa mesa.

Tumikhim si Daddy. "These are for everyone, Martina. For us."

Tumango ako bilang pag sang ayon. Namumuo ang bukol sa aking lalamunan kaya hindi na ako nagsalita pa. Tahimik nalang akong kumuha ng pagkain kagaya nila. Si Auntie ay naka abang sa malayo at nakapermi ang titig sa akin. I smiled at her.

"I'm glad you joined us for tonight, hija."si Haide sa malumanay sa boses.

Nag angat ako ng tingin. I stared at her for a moment. She's trying to block the scared expression of her face with a joyful one.

"It's been a long time since the last I joined you guys for dinner so..."I shrugged.

Tumikhim sa pangalawang pagkakataon si daddy. Nagpunas siya ng bibig at uminom ng tubig. Lumipad ang mga mata ko sa kamay niyang hinawakan naman ang kamay ni Haide. I bit my lower lip. What is this all about?

"Martina..."

My heart double it's racing. Hindi na ako makahinga ng maayos dahil sa sobrang bilis ng takbo nito.

"Haide and I are getting married."sa mababang boses.

Nabingi ako. For the first time. I wasn't able to say something. Kita ko sa mukha ni Auntie Cora ang awa para sa akin. Si Rocco naman parang wala lang. It seems that he knows this for long but kept it from me.

I shifted on my seat as it sinks in. I told myself before that it'll be alright if dad has someone else now. That it's not that he don't love mama anymore but I just can't help it. Na tatanggapin ko kahit masakit at maiintindihan ko pero ang hirap pala. Kay daling sabihin. Kay daling bitawan ng mga salita kapag hindi pa nangyayari. I gasped for air and smile.

"W-well...uhm... congrats!"saad ko kahit nangangapa.

Suminghap si Haide sa gilid at malaki ang ngiti ni daddy. Tila nawala ang malaking nakadagan sa mga dibdib nilang dalawa. I had a hunch when I heard them at dad's office that night when he asked for me.

"Thank you, Martina. This will be our new beginning as a family. I'm so happy that you're glad about it."daddy sounds so happy when he says that.

I tried to hid my tears. Ang sabi mo ayos lang, Martina? Why the tears? I said it's alright but I didn't say I'm happy! Damn! Si mama parin! Siya parin habang buhay ang para sa akin, ang tanging nararapat kay daddy. Pero ngayong wala na siya wala na akong magagawa! Pero kahit ganito na ang nangyayari hinding hindi ko siya ipagpapalit kahit kanina! Hear that, mum? No one can ever replace you in my life.