MS 2: To Own Her (Completed)

Chapter 10

#MSeries2

I removed my shoes first. May mga paper bags sa gilid ng kama kaya isa isa kong dinampot ang mga damit para ilagay roon. I need my bed to rest right now. I stopped in the middle of what I'm doing when I realized his here. I haven't look at his face for too long earlier so I haven't seen any pity reaction. I shrugged my shoulders.

Why do you even care with his reaction towards you, Martina?

Nang matapos ay humiga ako sa kama at mabilis na nakatulog.

I slept for two hours. Kinatok ako ng kasambahay para sa dinner. I took a shower in the bathroom and got a per of new crop top and mini skirt. Just in case the party isn't over yet. I don't wanna look ugly and unpresentable downstairs. Nag powder ako ng mukha at naglagay narin ng blush on at lipstick. Matapos ay bumaba na ako. The rain hadn't stop yet when outside.

"Hi! Dinner is ready!"

Nakabihis na ng ibang damit si tita. Kunti nalang ang bisita pero kailangan parin e-entertain. Giniya niya ako sa hapag at pinaupo. Some of her friends recognized me and asked how I was doing.

The dinner was delicious and festive. Nakikisabay ako sa usapan ng mga kaibigan ni Tita kaya naging komportable ako. The laughter only stop when a commotion outside happened.

Namilog ang mga mata ko ng makitang pinapasok si Carlos ng isang kasambahay at inabutan ng tuwalya dahil basa ang kanyang suot.

"Carlos?"

Tumayo ang isang kaibigan ni Tita at nilapitan si Carlos ngayon. Halos mabali ang leeg ko kakatig sa kanya. Basang basa siya!

"What happened? Akala ko nakauwi na kayo?"

"Nasiraan po ang kotse ko. Nauna napo sila Paulo at mga kaibigan niya..."

He's busy answering his aunt's questions when he found my eyes on him. Agad akong nag iwas ng tingin. Nakalapit na si Tita Karel sa kanila at nag offer ng set ng damit panlalaki para sa kanya. Agad tumalima ang kasambahay sa utos nito.

"You can use the guest room upstairs, hijo! Wait..."

Tumayo ako at kinuha ang baso para makahingi ng tubig. May pakiramdam ako kaya gusto ko sanang magtago muna sa kitchen.

"Martina?"Tita's voice echoed the whole kitchen when she found me there holding a glass of water.

"P-po?"kurap kurap kong tanong.

"Hey, someone needs assistance. Can you accompany a visitor in our guest room, hija? I can't just leave my friends here."

"Sige po. Asan na po siya?"kahit kinakabahan.

"He's here..."

Hawak kamay ako ni Tita palapit sa kanila. He's deep eyes found me again. Holding a towel and pair of set clothes I went nearer.

"My niece will accompany you, Carlos. Martina..."

Tumango ako bilang pag sang ayon. Nag excused ako at nauna ng maglakad.

"Thank you, po..."then I heard his footsteps following mine.

I opened the guest room's door when we got there. Bahagya akong tumabi para sa kanya.

"You can dry up and change inside. Dito lang ako sa labas."sabi ko sa kanya.

His lips are in grim line. He nodded and proceed inside and closed the door. Para hindi naman ako mabagot kahihintay sa kanya ay nagtungo ako sa terrace ng second floor. Hindi na gaanong malakas ang ulan. The cold wind blew so I hugged myself.