#MSeries2Hinatid niya ako sa bahay matapos ang dinner namin. Hindi siya aalis hanggat hindi ako nakakapasok sa gate namin kaya nagmadali ako at nakinig sa papaalis niyang kotse bago tuluyang pumasok. Hinarang ako ng driver at tinanong.
"Ma'am, pinuntahan ko po kayo pero wala po kayo roon."
"Sorry! Nadaanan ako ng kaibigan ko kaya sumakay na ako. Sorry, kuya."guilty kong sabi.
"Hehe. Ayos lang, ma'am. Akala ko napano kayo, e. Patay ako kay sir kapag may nangyari sa inyo."napakamot siya ulo dahil doon.
"Pasensya na talaga, kuya. Salamat!"
"Walang anuman po!"
Pumasok na ako sa tahimik na sala pero bukas lahat ng ilaw. Paakyat na ako ng marinig ang mga boses sa kitchen na nag uusap. Pumanhik ako roon at tumambad sa akin sina Daddy, Haide, at Rocco na may hawak na wine glass kanilang mga kamay. Mukhang may celebration sila, ah?
"Dad?"
Napabaling si daddy sa akin. "Martina!"
Mas lalo akong lumapit sa kanilang tatlo. The bottle of Martina wine is on the top board. Seryuso ang tingin sa akin ni Rocco kaya ngumiti ako sa kanya.
"You seems celebrating?"tanong ko.
Tumango si daddy. "Can you join us? I have something important to say to you..."
"Aryel..."may pag aalala sa boses ni Haide ng tinawag niya ang pangalan ni daddy.
"Tapos na ako, dad. Nag wine kami ng kaibigan ko after ng dinner." Carlos asked for some wine after our dinner kasi.
"Okay. Can you go to my study later..."
"Auntie!?"
Daddy wasn't able to finish what he's going to say when I run to Auntie Cora and hugged her so tight. She's been with us since I was a kid and a part of our family now. Kaibigan siya ng Lola ko dati at ginawang mayordoma rito sa bahay namin. Isang buwan rin siyang umuwi sa kanila at ngayon sa wakas ay nakabalik na.
"I missed you!"I hugged her so tight that she stop me so she can breathe properly. "Kailan ka dumating, Auntie?"tanong ko ng bumitaw.
"Kanina lang. Ikaw'ng bata ka, ang dalaga mo na! Tumangkad ka lalo!"ngiti niyang saad.
Sumimangot ako sa sinabi niya. "I'll just change and come back here so you can story tell everything. Okay?"
"O, siya. Magbihis ka muna."
"Alright!"nilagpasan ko na sina Daddy at nagmadaling umakyat.
Simula noong nawala si mama, si Auntie Cora, tita Karel o kaya si Mikaela ang palagi kung kinakausap tuwing may problema ako. I don't approach dad when it comes to my personal problems. His mouth is full of contradicting words that I can't even find comfort from it. Sa tuwing papayuhan niya ako ay mas lalo lang akong namomroblema. Kaya mabuti nalang nandyan sina Auntie para kahit papaano ay may nakakaintindi sa akin. She's more than just an aunt and at the same time as a mother too.
Minadali ko ang pag shower at nagbihis ng pantulog bago bumaba. Nakipagkwentuhan agad ako sa kanya matapos akong ipaghanda ng mainit na chocolate.
"Masaya ba doon?"inosente kong tanong.
Her province is in La Union. I've been there but that was I'm still young and can't even remember the scenery of the whole place. They say provinces are more beautiful and natural than cities. Tingin ko hindi pa siguro ako nakakatapak sa lupa o nakalanghap ng hangin sa probinsya.
BINABASA MO ANG
MS 2: To Own Her (Completed)
Художественная проза"With just a short period of time, I've learned to love him. I never know why but I just did. And it's deep." Martina Queiruz.