MS 2: To Own Her (Completed)

Chapter 15

#MSeries2

I got a call from Jackie Saturday afternoon. Tinanong niya kung nasaan ako at bakit absent sa trabaho. I only told her that I am not feeling well so I didn't go at work. Hindi na rin naman siya nagtanong sa ibang bagay. Iyan rin isa sa mga katangian ni Jackie. Mabait at pursigido sa trabaho at higit sa lahat alam niya ang limitasyon bilang assistant.

Umalis si tita simula kaninang umaga dahil may sariling appointments siya. Malaya akong nakapag trabaho sa sala ng tahimik. Our house is peaceful too but if feels like I'm in a shit hole. Even when I'm free I couldn't breathe properly. Hindi kagaya rito. Kalmado ako. Nag review ulit ako. Pinag aralan kong mabuti ang aking slides pati narin ang current status. Mahirap na. Sunday came and we visit mama's grave along with my grandparents too before I decided to go home. Pagkauwi namin sa bahay ni Tita ay nagpahinga lang ako saglit bago nagpasya na umalis. Two hours pa naman ang biyahe and I don't want to be exhausted tomorrow for my presentation.

Five o'clock when I arrived at home. Si Auntie Cora lang ang naabutan ko dahil namasyal raw sina Daddy kasama si Rocco. I smiled it all out. Ayoko munang mag isip ng kung ano ano sa ngayon. May trabaho ako bukas na kailangan pag tounan ng pansin.

Monday came when I am determine to finish the day. Pinagpahinga ko ang utak sa umaga. Hindi naman ito ang unang pagkakataon na may presentation ako talagang kabado ang mga nauna pero ngayon ay parang kakaiba ang nararamdaman ko. Siguro sa pinaghalong kaba at nakatatak sa utak ko na kailangan kong umayos sa harap ng lahat. Lalo na kay daddy. Kahit useless ako ay gusto kong patunayan sa kanya na kaya ko. Kakayanin ko kahit sa tingin niya ay hindi.

Kabado ang ngiti ko kay Jackie. Mas maaga kami sa conference room para mag set up. May isa pa kaming kasama nag inaayos ang projector. Na testing na namin kanina ang power point sa projector at maayos naman. I'm working on how to calm myself now. My hands are trembling and my knees. Bumibilis ang tibok ng puso ko sa bawat segundong lumilipas. Saktong alas dos ay isa isa ng pumasok ang mga executives, investors at share holders. Nang umupo si daddy sa kabesira ng long table, hudyat na iyon na magsisimula na ako.

"Go, Madame! Kaya 'yan!"cheer ni Jackie sa gilid ko.

Without further ado, I started my presentation. Everything that I say came from everything what I had learned. May ibang napapatango at may iba ring parang wala lang. Daddy in front of me is very serious and strict. Tagaktak ang pawis ko sa panghulihang slide. Mas lalo yatang umusbong ang kaba sa dibdib ko at nadagdagan pa ang panginginig ng aking mga kamay.

"In regards with my discussions, I'll show you the current status of our winery's export. Jackie..."

Agad na tumalima si Jackie. She gave the copies to all and went back standing beside me after. Tahimik ang buong room habang pinagmamasdan ko silang binabasa ang mga papel. Nadagdagan ang pawis ko sa leeg.

Minuto nalang, Martina. This will be over. I cheered myself silently.

"Aryel..."lalaking executive ang nagtaas ng kamay.

"What is it, Mr. Velasco?"si daddy at binaba ang papel.

"There might be something wrong with our latest status..."panimula niya. "The last two pages is not very pleased to look at."

"Right..."sang ayon ng katabi nito.

Nanuyo na ang lalamunan ko. Mabilis kong hinagilap ang aking kopya at isa isang iyong binuklat sa panghulihang page. What the fuck! Akala ko ba...

Nasapo ko ang noo. I didn't tell Jackie to remove it! Damn! Sinalubong ko ang masamang titig ni daddy sa akin. His look is very disappointing.

"We cannot proceed with the expansion of we are having a big problem like this, Aryel."a shareholder on the right side of the table spoke up.