KARAN

6.Bölüm

Erva'dan;
Kolumdan çekilerek bir odaya girdim. Bir kaç saniye sonra farkına vardığım bu durum karşısında kollarımdan tutan adamdan kurtaramaya çalıştım ve "bırak beni. Adi. Pislik herif. Bırak " diye bağırmaya başladım "kes şu lanet olası sesini " dedi tükürürcesine sesini duymam ile kendimi duvarda buldum ve acı ile inledim sırtım çok acımıştı üzerime gelip ağzımı eli ile kapattı be kafamı sağıma doğru yatırdı yüzünü karanlık odada görememiştim şimdi ise görüş alanımdan çıkmıştı olduğum yerde debelenirken beni duvar ile kendi arasında sıkıştırdı kolumu okşamaya başlayınca o ana kadar almasını engellediğim göz yaşlarım birer birer düşmeye başladı kolumdan yavaşça omzuma çıkmaya başlanınca
bedenimi ondan kurtulmak için kendimi çekmeye çalışıyordum. Alay dolu güldüme sesini duydum . Elini omzumdan gömleğimin yakasına doğru indirdi ve diktiğim düğmelere götürdürüp tek hamlede kopardı benim acı içindeki inlemelerim hariç sesiz odaya düşen düğmeler yerde ses çıkartarak sekti göz yaşlarım hızlandı. Kafasını boynum ile saç dibimin arasına götürmeye başladı. Hareketleri yavaştı ve bu beni daha çok tedirgin ediyordu. Olduğum yerde çırpınıp inlemeye başladım bir anada geri çekilip odadan çıktı. Beni bırakır bırakmaz yere düştüm.
Korkudan ve sinirden titriyordum gözlerimdeki yaşlar sicim gibi akıyordu burda ne kadar süre oturdum bilmiyorum kendime geldiğimde hızla odadan çıktım giyinme odasına girdim üzerimi hızlıca değiştirdim lanet olsun para da bu parti de biran önce burdan çıkmalıydım eşyalarımı çantama doldurdum odadan çıktım önüne çıkan Ela" heyy. Nereye patron seni bekliyor nerdesin bunca zamandır. Parandan kesecekler" dedi sinirle omzundan ittirdim"lanet olsun anladın mı lanet olsun bu parti de para da yerin dibine batsın " dedim ve hızla arka bahçeye çıktım bu lanet yerden bir an önce gitmeliydim derin bir nefes verdim tam adım atacaktım ki boynumda hissettiğim acıdan sonra önce sendeledim sonra gözlerime yavşça kara bir perde indi .
......................................................................

Karan'dan;

Oradan çıkıp çalışma odama geldim kameradan onu izledim. Yere çömelmiş elleri iki yandan kafasını tutuyordu bir süre orda kaldı apar topar kalkıp soyunma odasına girdi. Ama bir şeyden haberi yoktu ben ondan bir adım öndeydim adamlara haber verip ön ve arka kapıda onu beklemerini söyledim ve alıp bodrum kata inmelerini. Şimdi ise oraya doğru yürüyorum merdivenlerden inip demir kapıyı açtım içeri girdiğimde baygın bir şekilde yerde yatıyordu ellerini arkasında kelepçeledim onu böyle aciz görmek içimde huzura neden oluyordu bulunduğu mahsenden çıkıp kapısını kilitledim anahtarını aldım adamlara dışarı çıkmaları için işaret verdim ve arkamı dönük bir şekilde sandalyeye oturdum ona uzun bir süre yüzümü göstermeyecektim en azından bu olayı bilen kişilerin ortadan kalkıp delil bırakmayana kadar. Yavaş yavaş ailemin ve benim intikamımı alıyordum bunun için 10 yıl kadar bir süre beklemiş olsam bile.

《...》
10 Yıl Önce;
Sahilde taşların üstünde uzanırken Araf " Bundan bir sene sonra özgürüz " dedi doğru söylüyordu sadece bir sene kalmıştı "bir sene sadece bir sene " dedim uzun bir soluk vererek işte o zaman hayatımı kökünden değiştirecek kelimeleri duymuştum.

"Belkide o kadar uzun süre beklemenize gerek kalmaz " diyen adamın sesi ile o yöne baktık ...

......................................................................
Şimdiki Zaman;

Babam ve bir arkadaşı gelişmekte olan bir şirket işletiyorlarmış araları sirkette çıkan anlaşmazlıklardan dolayı açılmış ve ayrılarak kendi iş yerlerini açmışlar ikisi de bir süre sonra büyük bir işletme haline gelmiş. Ama aralarındaki anlaşmazlık daha da artmış ve düşman firmalar haline gelmiş. Babam bir mafya tarfından tehtit edilmeye başlamış ve eski dostu olan ortağı ile palan yapan mafya annemin bana hamile oldugunu ve doğum yapacağı hastahaneyi öğrenmişler ben dünyaya geldikten yarım saat sonra aileme öldü haberini vermişler . Babam ölüm nedenimi sorunca doktor "doğum sırasında nefessiz kaldığımı. Beyin hücrelerine oksijen gitmediğinden beyin ölümümün gerçekleştiğini söylemişler ve yarım saat sonra ise kalbimimin durduğunu " beni para karşılıgında bir aileye vermişler onlar da 1 yıl sonra beni terk edince yetimhaneye verilmişim.