'o kızı bana verin ' köyün meydanında durmuş köylülere sesleniyordum 'O kızı burda ve onu bana teslim etmezseniz bu köyü başınıza yıkarım. Avre yapacaklarımı en iyi sen biliyorsun eninde sonunda seni bulacağım kendi ayağınla gel ki insanlara yazık o...
Merhaba okurlar umarım iyisinizdir :) ani bir karar ile kapağımızı değiştirmeye karar verdim iki örnek atacağım aralarındaki fark kapak üzerindeki söz dikkate alıp seçerseniz memnun olurum :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karan'dan;
Araba hareket ederken kafasını cama yaslayan Erva'ya baktım gözleri yavaş yavaş kapanıyordu bir süre sonra kafası koltuğa düştü ve uykuya daldı. Çok sakin ve huzurlu duruyordu benimle olduğu süre içinde zayıflamış ve saçları uzatmıştı onu bu kadar inceliyor oluşumu fark edince önüme döndüm.
Frank anlaşmayı kabul etmişti ve diğerlerinin mallarını da alacaktı geriye imzaladığımız işlerinin fiyatını yükseltmek kalmıştı onun için tatilden döndükten sonra halledecektim ve her şey yolunda gittiğinde Yalçın'ın işini bitrecektim. Erva'ya tekrardan baktım onunla ne yapactım bilmiyordum ona acıkmak istemiyordum ama bir şey de yapamıyordum ondan deli gibi nefret ediyordum beni bu hale getirdiği için ne zaman ona acı çektirmek istesem yapamıyordum ve bu sinirlenmeme sebep oluyordu.
Duran araba ile iskeleye geldiğimizi anladım arabadan inip Erva'nın kapısını açtım kemerini çözüp kucağıma aldım mırdıldanıp göğüsüme daha da sokuldu yata doğru yürüyüp içeri girdim sürgülü kapıyı açan kaptan ile L koltuğu yatırıp ordan geri çıkım ve güverteye geçtim.
Yaşadıklarımı kaldıracak gücüm yoktu ama başımda belası çoktu. Bundan kurtulmam ise dedeme göre Erva'ydı onu af edersem geçmişi silip üzerimdeki bu yükten kurtulurmuşum ama ona baktıkça annemi ve babamı hatırlıyordum ve ondan nefret ediyordum! Beni sadece intikam ayakta tutuyordu bu hayatta Yalçın ve Erva için hazırladığım hayat bu değildi Erva şuan ömrünün sonuna kadar yerin altında yaşamalıydı Yalçın ise itibarını yitirip asla eski hayatına dönmemeliydi!
Yokluğunun dahi ne olduğunu bilmediğim anne baba figürü bana o kadar uzakken onların mutlu olmasına katlanamıyordum. Arkamdan gelen adım sesleri ile Erva'nın uyandığını anladım. "Herkes seni mutlu evli bir kadın zannederken sen her gün acı çeksin! Özgür gibi görünen ama ruhunda kelepçeler olan bir kadın! Bundan daha iyi bir intikam olamazdı!" Dedim ve arkamı döndüm söylediklerim onda deprem etkisi yaratırken gözlerindeki enkazı görebiliyordum ama mutlu olamıyordum! Neden! Neden içim rahatlamıyordu! Gözlerinden yaşlar akarken hızla arka tarafa doğru koştu onu izlediğimde teknenin ucuna doğru çıkarken gördüm.
