KARAN

26.Bölüm

Tekrardan merhabalar okurlar 🙂 Umarım iyi ve afiyettesinizdir😊 beni sorarsanız bende iyiyim :) bakalım bu bölümde bizleri neler bekliyor? Daha fazla oyalamadan başlayalım 😊

Erva'dan;

Omuzumda hissettiğim sarsıntı ile gözlerimi araladım tepemde duran Karan'a baktım "Kalk hadi kahvaltıya bekliyorlar." Dedi "Sana da günaydın!" Dedim.

"Gün ayalı 8 saat oldu." Dedi kapıya doğru yürüdü, yastığın altındaki telefonu alıp ekrana baktım saat 12 olmuştu bu saate kadar nasıl uyudum?

Hızla yerimden doğrulup ayağa kalktım her yerim ağrıyordu geri dönüp bana bakan Karan "Neyin var senin! Yürüsene!" Diye bağırdı.

"Bir gece boyunca sen pufta yat bakalım ne oluyor!" Dedim sinirle yanıma doğru gelip "Sana benimle doğru konuşman hakkında ne dedim!" Diye bağırdı cevap vermedim.

"Demek susuyorsun sana haddini bildirmek lazım! Buradan çıkınca eski hayatından bir hatırlatma yapalım!" Dedi ve odadan çıktı.

Ay çok korktum öküz herif! Odadan çıkıp salona geçtim masa hazırdı herkes yerine oturmuştu , başımla selam verip "Günaydın." Dedim Halit bey kafasını sallayıp yemeğine geri döndü Nil "Günaydın." Dedi gülerek sandalyemi çekip Karan'ın karşısına oturdum.

Sessiz geçen kahvaltı sonrası salona oturmaya geçtik "Tıp okuyormuşsun." Dedi Halit dede "Evet öyleydi." Dedim "Devam edersin belki?" Diye sordu "Pek sanmıyorum sonuncu sınıfın neredeyse yarısında yoktum ve şuan diğer döneminde yarısı bitmek üzere okul kaydım silinmiştir." Dedim.

"Belki kaldığın yerden devam edebilirsin?" Dedi bu adam benim serbest kalacağım için kendi torunu ile kavgalı olan adam değil mi!

"Yarı özel bir okul kaydımı silmek için fırsat kayıp etmeyeceklerdir!" Dedim "Ne olmak istiyordun?" Diye sordu bu sefer, bu adam benim ne yaptığımı mı merak ediyordu?

"Genel cerrahi" diye cevapladım "Güzel bir seçim. Başarabileceğine olan güvenim tam." Dedi "Övgüleriniz için teşekkür ederim Halit bey." Dedim tebessüm ederek.

"Dede demeni tercih ederdim 'bey' biraz resmi." Dedi gülerek, samimi görünüyordu "Tamam Halit dede." Dedim tebessüm edip , Karan ayağa kalkarak "Hadi!" Dedi ayağa kalkıp Halit dedenin elini öptüm sırtımı sıvazlayıp "Arayı fazla açmayın." Dedi , tebessüm edip geri çekildim..

Nil ayağa kalkıp dedesini öptü ve"Görüşürüz dedoş!" Dedi "Sen bizle gelmiyorsun!" Dedi Karan ve ekledi "Bizim işimiz var akşam şoför gönderirim seni alır!" Dedi kolumdan tutup çekiştirdi "Ama-" diyen Nil'in sözünü "Akşama dedim Nil!" Diye kesti.

Kapıdan çıkıp arabaya bindik anlamadığım bir şekilde fazla sinirli görünüyordu arabayı hızlı sürüyordu ağzımı açıp bir şey dersem cam ile homojen hale gelecekmişim gibi hissediyordum!

Şehrin dışına doğru sürdü arabayı sanırım o dağ evine gidiyorduk dün geceden sabaha ilk gördüğüm Karan geri gelmişti sürekli bağıran insanları emri altında tutmaya çalışan Karan!

Bir saate yakın süre içinde arabayı sürdü bir patika yoldan yukarı doğru gitti ağaçlar seyrelerek bittiğinde evin önünde durduk hızla arabadan indi ben kemerimi açana kadar kapımı açıp kolumdan tuttu ve hızla aşağı indirdi.

Evin önüne geldiğimizde kapıyı açtı merdivenlerden aşağı indik çelik kapının önünde durduk kapının şifresini girip içeri yürüdük rutubet kokusu burnumu yakmıştı mahzenin önüne geldiğimizde kolumdan tutup içeri ittirdi yerdeki zincirleri elime ve ayağıma geçirip yüzüme baktı yüz hatları gergindi ve tabiri caizse gözlerinden ateş çıkıyordu.