KARAN

22.Bölüm(Bölüm Yüklendi!)

Düzenleme bitti:)

İşte çok beklediğiniz o bölüm geldi! Pazartesi itibariyle sınavlarım başlıyor ondan önce bir kaç haftalık bir çalışma programı oldu o yüzden yeni bölüm atamadım. Gelen bir kaç yorum üzerine gece boyunca oturup yazdım ve şuan 3.32 geçe bitti. Umarım beğenirsiniz 🙂❤️ bölüm sonunda görüşürüz 😘👐

Erva'dan;

Nil ile yatakta oturmuş bitmiş bir halde birbirimize bakıyorduk.
"Bir dahakine abimle aramızdaki olan mesafeyi ölçüp öyle dedikodusunu yapacağım." Dedi Nil.
"Bence de!" Dedim ve ekledim "Sanırdım 1 hafta boyunca kendime gelemeyeceğim!" Dedim kafamı duvara yaslayıp. Bende der gibi kafasını salladı.

Nil telefonuna gelen arama ile eline aldı ve "Avtandil arıyor!" Dedi heyecanla. "O kim?" Diye sordum.

"Yok mu Gürcistan'da olan İstanbul'a gelince beni gezdir diyen!" Dedi heyecanla. "Aç hadi!" Dedim "Tamam!" Deyip derin derin nefes aldı ve açıp hoparlöre aldı.

"Alo Avtandil." Dedi.
"Merhaba Nil , bu saatte rahatsız ettim kusura bakma. Uçaktan yeni indim İstanbul'dayım şuan da konuşmak için müsait misin?" Dedi mahçup ve kibar bir şekilde. "Ahh! Sorun değil müsaitim Avtandil." Dedi Nil bana bakıp.

"Müsaitsen yarın veya öbür gün buluşalım mı diyecektim." Dedi kibarca.
"Yarın olmaz ama sonraki gün mutlaka buluşuruz." Dedi kendi kendine gülerek. Kesin Leyla bu kız!

"Tamam o zaman 29 Aralık Cuma günü kaçta ve nerde?" Dedi.
"Saat 14.00 ve yer olarak *** kafe uygun mu senin için?" Dedi Nil.
"Olur. Buradaki bütün vakitlerimi senin için ayırdım zaten ." Dedi tam bir alfa! Bu çocuğu sevdim.
"Teşekkür ederim. Görüşmek üzere." Dedi Nil sırıtarak bana da böyle iltifat etseler bende sırıtırdım!
"Görüşmek üzere Nil. Hoşçakal." Dedi ve kapatılar.

"Dediğin kadar varmış Nil. Çok nazik ve tatlı konuşuyor. Umarım hep böyledir!" Dedim elini tutarak
"Umarım!" Dedi elimi sıkıp.
"Hiç aksağanlı konuşmuyor bu arada. Gayet iyi konuşuyor!" Dedim.
"Evet Gürcistan'ın buraya yakın olması ve Üniversiteyi İstanbul'da okumasının avantajı var!" Dedi.

"Hatırladığım kadarıyla senden İstanbul'u gezdirmeni istemişti madem burda okudu neden senden böyle bir şey istiyor?" Dedim merakla çok saçma gelmişti.

"Evet İstanbul'u benden daha iyi bildiği kesin bende ona bunu sordum 'Senin varlığını bilmeden gezmişim,izlemişim İstanbul'u senin varlığın ile yeniden yaşayacağım İstanbul'u!' Dedi bana." Diye yanıtladı beni hayallerle dalıp.

"Oldukça da romantikmiş." Dedim Nil'e "Hıı-hıı öyle!" Dedi dalıp gittiği yerden. Omuzundan dürtüp. "Ohooo! Sen çoktan Leyla olmuşsun kızım!" Dedim.
"Umarım o da Mecnun'um olur!" Dedi. "Umarım! Yoksa çöllere sen düşeceksin bu gidişle." Dedim gülerek.

"Gülmesene yaaa!" Dedi eli ile yüzünü kapayıp ekledi. "Benimle geleceksin dimi?" Dedi. "Karan'ın buna izin vereceğini pek sanmıyorum!" Dedim. "O işi bana bırak sen!" Dedi.

"Ne düşünüyorsun?" Dedim. "Biz buluştuktan iki gün sonra yılbaşı ve bizim de yılbaşı için hazırlık yapmamız gerekiyor. Onun için de dışarıya çıkmamız!" "Peki korumalara aldırırsa?" Dedim tek kaşımı kaldırıp. "Onu da buldum o güne özel kıyafet almam gerektiğini söyleyeceğim!" Dedi ya bu kız saf ya da abisini hâlâ tanıyamadı. "Karan da sana korumalarsız gidebilirsin diye izin verecek!" Dedim.

"Korumaları atlatmak kolay kızım!" Dedi. "O kolay da Karan'ın beni dışarıya salması zor!" Dedim tırnağını ısırıp düşünmeye başladı. "Ben tek mi gideceğim şimdi!" Dedi üzgün bir şekilde.
"Sanırım!" Dedim ve ekledim "Hem benim olmam saçma olur. Siz baş başa kalın." Dedim.