Golden Week [Completed]

20-اجرا!!

چان -بکهیون
بک سرش رو برگردوند و دوباره مشغول تنظیم پایه ی میکروفون شد
چان-چرا خب قهر کردی یه دلیل بهم بگو؟
بک حرصی با اخم های درهم برگشت سمت چان -میدونی امروز چند نفر ازم پرسیدن چرا لنگ میزنی منم گفتم پام پیچ خورده و اونا با یه پوزخندِ آره جون خودت بهم خیره شدن ؟ هایشش .. همش تقصیر تو و اون دیک لعنتیته
چان گیتار رو توی یه دستش گرفت و کمی به بک نزدیک شد -همش تقصیر منه ؟ ولی این نامردیه ..اون دو بار بعدی رو تو خودت میخواستی
بک این بار خشمگین گفت -نه که تو نمی خواستی ؟
چان با صدای ارومی گفت -خب چرا ..ولی دلیل نمیشه که بازم تقصیر من باشه
بک-بدرک که قبول نمیکنی تقصیر توعه برو اون ور کار دارم
چان واقعا دلش میخواست زار بزنه هیچ وقت فکرش رو هم نمیکرد کارش به جایی برسه که مجبور باشه منت کشی کنه
چان روبروی بک ایستاد و با لب های اویزون و لحن کیوتی گفت -توله بیونم ..باشه اصلا همه چی تقصیر من..معذرت میخوام.. حالا قهر نکن خب ؟
و بعد تو ذهنش به خودش تشر زد "لعنت بهت پارک چانیول گند زدی به ابهتت"
بک سعی کرد خنده اشو قورت بده و گفت -چون نمیخوام فکر کنی لوسم عذرخواهیتو میپذیرم
چان لبخند زورکی ای زد و گفت -لطف بزرگی در حق بنده میکنید
بک پشت چشمی نازک کرد و گفت -بسه دیگه پرو نشو ..همه چی رو صحنه اوکیه دیگه نه ؟ من میرم پشت صحنه برای گریم
چان با تعجب گفت -گریم ؟
بک-اره دیگه مگه نمیدونی قراره از اجرا فیلمبرداری کنن؟
چان -حقیقتا نمیدونستم
بک دست چان رو همراه خودش به سمت پشت صحنه کشید -حالا که میدونی

***
استاد لی برای هر کدومشون دوتا استایلیست جدا آورده بود و هر کدوم توی دوتا اتاق مختلف مشغول آماده شدن بودن
چان توی آینه نگاهی به خودش انداخت پیرهن مردونه ی سرمه ای رنگ که استین هاش رو تا زده بود،شلوار مشکی ساده و موهای خاکستری رنگی که به سمت بالا حالت داده شده بودن و در آخر ساعت گرون قیمتی که این تیپ کشنده رو تکمیل میکرد ..از خودش راضی بود و الان دل تو دلش نبود تا بکهیون رو ببینه
استایلیست-جناب پارک فوق العاده شدین
چان لبخند تشکر آمیزی زد و گفت -ممنونم ..میتونم برم دیگه ؟
استایلیست لبخند شیطنت آمیزی زد و گفت -میخوای دوست پسرتو ببینی ؟
چان متعجب ابرو هاشو بالا داد -بله ؟؟
استایلیست خندید-آقای لی گفتن ..بله میتونین برین
چان هوفی کشید و گفت -واقعا متشکرم از آقای لی ..فقط کنجکاوم بدونم کی دیگه در این مورد نمیدونه
استایلیست خندید و بعد چان اتاق رو ترک کرد و بی توجه به مردی که پشت بهش رو به پنجره ایستاده بود سراسیمه وارد اتاق بکهیون شد
چان-بک..
اما استایلیست فقط داخل اتاق بود
استایلیست-همین الان از اتاق رفتن بیرون
چان خجالت زده لبخندی زد و گفت -آها ببخشید
و بعد محکم در رو و بست و با چشم هاش دنبال بکهیون گشت و با دیدن جثه ی کوچیک بکهیونش که رو به پنجره ایستاده و لبخند زیبایی روی لبشه به سمتش رفت و اونو از پشت توی اغوشش کشید ...بکهیون پیرهن مردونه سفید مشکی ای به تن داشت و موهای بلوندش رو به سمت بالا حالت داده بود و چند شاخه هم روی پیشونیش گذاشته بود ..و خط چشم ماتی که چشم های زیباش رو بیشتر به رخ میکشیدن ..چان دوست نداشت بک خط چشم بکشه در حقیقت متنفر بود ..چون اونقدر چشم گیر می شد که هر ادمی رو به خودش جذب میکرد و چان اینو نمیخواست
چان-کی بهت اجازه داده اینقدر به خودت برسی و جذاب شی هوم؟ کاری کردی این فکر که نزارم بیایی رو صحنه به سرم زده
بک دستش رو روی رگ های دست چان که دور کمرش حلقه شده بود کشید -اوهو نزاری بیام رو صحنه که خودت تنهایی دلبری کنی ها ؟
چان سرش رو توی گردن بک برد زمزمه کرد -وقتی دلبرم پشت صحنه باشه چه نیاز به دلبری ؟
بک خودش رو از حصار دست های چان آزاد کرد -بهتر از هم دور باشیم تضمین نمیکنم قبل اجرا اتفاقی بینمون نیوفته
چان لبخند شیطنت امیزی زد و بیشتر به بک نزدیک شد و اون رو به پنجره ی بزرگ سالن چسبوند
بک-یاا احمق جلو نیا یهو یکی رد میشه
چان بی توجه به هشدار بک سرش رو جلو برد به لب های بک که رسید مکث کرد و کمی عقب کشید و چشمای بسته و صورت زیبای بک رو دید از اون جایی که از همون اول هم قصد اذیت کردن بک رو داشت پیشونی بک رو بوسید و گفت -پیشونی زیبات
بک با تعجب چشماش رو باز کرد و دستش رو روی قلبش گذاشت -روانی تا مرز سکته رفتم فکر کردم..
چان پرید وسط حرفش -میبوسمت ؟ من مشکلی ندارم اگه تو با پاک شدن میکاپت مشکلی نداری
بک مشتی روانه ی بازوی چان کرد -ده دقیقه دیگه باید بریم رو صحنه نه ؟
چان -اره ..بحثو عوض نکن
بک-یااا آره مشکل دارم خوب شد ؟ کاری نکن قبل اجرا دعوامون بشه
چان دستاش رو تو سینه اش قفل کرد -اگه دعوامون بشه چی میشه ؟
بک-میتونی از بوتم خداحافظی کنی
و به سمت مخالف چان به راه افتاد
چان معترض داد زد -یاا این نامردیه