See you again,my love(First Love Never Dies Series #1)

28

"Anong?!!---"

Hindi ko pa natatapos yung sentence ko hinila na nya ako at hinalikan--Mariin na halik.Torrid guys!Nakakunot noo ako habang sya nakapikit.Tinulak sya ng napakalakas sa kadahilanang napausog sya hanggang sa labas ng pinto.Sinarado ko yon at tumingin sa naka-kunot noong si Kim.

'Shet ansaket nung halik nya!Parang kinagat ata yung lips ko!'

Naglakad ako papuntang bed ko at isinubsob ko yung mukha ko doon.

'Ansaket nung lips ko!'

"Lex..."Tawag ni Kim.

Hindi ko pa iniaangat yung tingin ko naramdaman ko nang parang lumubog yung higaan ko.Hinimas himas nya yung buhok ko kaya napaangat yung tingin ko.Napapikit sya kaya ngumuso ako.In-open ulit nya yung tingin nya at hinawakan ako sa bewang ko.Iniangat nya ako at nginusuan.

"Your lips is bleeding"Nakangusong sambit nya.

Ngumiti naman ako at pupunasan sana yung lips ko pero sinunggaban nya agad ako ng halik.Nagulat pa ako nung suyudin nya yung labas at loob ng bibig ko.Tinulak ko sya para makahinga at ganoon din ang ginawa nya.

"I like blood"Nakangisi at hinihingal na usad nya.

Nakita kong may tumulak pabagsak ng pinto kaya napatingin ako doon.Nakita ko si Stuart na matalim na nakatingin saamin ni Kim.Dali dali syang nagmartsa papunta kay Kim para sana kwelyuhan pero umupo ako sa lap ni Kim bago pa man nya magawa.Nakita ko yung gulat nyang tingin kaya bumuntong hininga nalang ako.

"What are you doing here?"I asked.

Umigting ang panga nya at umiling iling.

"I'm still your boyfriend"Nanginginig na usal nya.

"Still my Boyfriend?Stuart don't you remember what i've said before?We broke up remember?Nandito ka para ano?Para ipamukha saaking nagseselos ka?Wala ka nang karapatan magselos..WALA"Sabay tingin ko sa nanlilisik nyang mga tingin.

Umiiling iling sya habang may mga luhang dumadaloy sa pisnge nya.He greeted his teeth and glanced at me.

"You will regret this..You will"at umalis sya sa harap namin.

Tumayo ako at kinuha yung glasses ko.Pumasok ako sa library ko at hinanap doon yung binili naming libro ng His overnight bride na kung saan ay si Yumi Sagara yung author.Simulan ko iyon basahin habang nakakagat sa lips ko.

*Libro*

Chapter eight

"Happy Birthday!"

Napatingin lamang si Ladia sa isang maliit at flat na itim na kahon na iniabot sa kanya ni Blake.
"I hope you don't mind,narinig ko kasi sa mga tauhan n'yo kagabi na birthday mo pala kahapon,"sabi pa ng binata sa kanya.
Nakilala nya si Blake dalawang linggo na ang nakaraan.Galing ito sa England at nagbabakasyon ito sa tabing dagat一sa isang maliit na hotel na malapit sa BeachSpot,ang bar restaurant na pinagtatrabahuan nya bilang assistant manager.
"Hindi mo ba bubuksan?"ugot pa nito.
Ngumiti sya ng matipid"I'm sorry,Blake,pero hindi ko yata matatanggap iyan."
Alam nya ang motibo ng lalaki sa pagbibigay ng regalo sa kanya.May gusto ito sa kanya at tahasan nitong ipinapakita iyon.Wala syang maipintas dito一 guwapo ito at matangkad, maganda rin ang katawan.At higit sa lahat, mabait ito at may respeto sa mga babae.
Nagsumamo ang tingin ni Blake."Ladia..."
"Alam mo naman ang dahilan,hindi ba?"
"You're separated!"diin nito.
"I'm still legally married.I'm sorry,"paghingi nya ng paumanhin.Ibinalik nya ang kahon dito.
Married.Gaano ba katagal mula nang maikasal sya?Almost five years na rin pala.At hanggang ngayon,wala pa rin ang sinasabing annulment ni Algren.Hindi pa rin ito bumabalik ng Rosario.Oh,Well,bumalik na siguro ito pero hindi na sya inabutan sa resthouse.Lumipat na kasi sya sa ibang baranggay sa tabi rin ng dagat, Ang Baranggay Buendina.
Mahigit dalawang taon na rin siyang nagtatrabaho sa BeachSpot matapos siyang maka-graduate sa college.
"Can't you even accept as a gift from a friend?"pakiusap ni Blake."Please"
She sighed."Fine,"aniya at binuksan ang kahon.It was a 18K white gold necklace na may palawit na dalawang aquamarine gemstones na korteng teardrops.Napangiti sya.
"Thank you, Blake.Birthstone ko ito, ang ganda"
"Wow, I didn't even think about that.Naisip ko kasi, nakilala kita sa tabi ng dagat so a blue gemstone would be a perfect gift."Tumayo ito."May I?"ungot nito, gustong isuot sa kanya ang kwintas.
"Sure."Hinawi nya ang nakalugay na buhok upang maisuot nito sa kanya ang kuwintas.
Nakangiti itong bumalik sa upuan sa harap ng kanyang mesa sa maliit na office space.
"Ikaw lang ang bumasted sa akin,"paghihinampo nitong idinaan sa biro.
Tumawa sya."Ako lang naman kasi ang niligawan mong may asawa"
"Kung sakaling dalaga ka pa ngayon, sasagutin mo ako?"
Sumeryoso sya.napaisip sa tanong ng kaharap.Tinignan nya ito ng maigi.Isang boyfriend material si Blakeat sigurado syang magiging mabuting asawa ito.Ngunit parang hindi yata nya masabi kung magkakagusto rin sya rito sa romantikong paraan.
"I don't know,maybe not,"matapat nyang tugon."Pero gusto kitang maging kaibigan, Blake"
"Damn,walang wala pala talaga akong pag-asa"He chuckled.Tumayo na ito."Kailan ba kasi kayo maghihiwalay ng asawa mo?"Hirit pa nito.
Bumuntong hininga siya."Hindi ko alam.Ang sabi niya'y babalik siya rito upang asikasuhin iyon."
"Pero hanggang kailan ka maghihintay?"
"Ni hindi ko namalayang may hinihintay pa pala ako,"Mapait nyang sagot.Napakabilis ng araw, hindi nya namalayang matagal na rin pala mula noong iwan sya ni Algren sa Rosario.
"Bakit hindi na lamang ikaw ang makipaghiwalay, Ladia?Ikaw ang umasikaso sa annulment. I can help you if you want."
"Thanks, Blake. Pero ayaw kong abalahin ka pa o ang ibang tao sa isyung ito. Kung wala pang gagawing aksyon si Algren ay ako na ang kikilos para maumpishan na ang lintek na annulment na iyan. Pero kung kailangan ay hindi ko pa masasabi. Alam mo naman ang trabaho ko dito sa BeachSpot."
"So... pag hiwalay ka na, puwede na kitang ligawan ulit?"Ungot pa nito.
Tumayo sya at nilapitan ang lalaki."You're a very good man, Blake. And, I really don't think I deserve you."
Bahagya nyang inayos ang kuwelyo nito."Naniniwala akong merong isang babaeng nakalaan para lamang sa iyo.At hindi ako 'yun."
"Wala ka ba talagang kapatid na babae?"Biro pa nito at hinawakan ang kanyang kamay.
Tumawa sya."I wish. Nang sana hindi ako mag-isa sa bahay ko ngayon."Pabiro niyang itinulak sa dibdib.
"Sige na,Iwan mo na ako dito.Istorbo ka sa trabaho ko dito eh!"pagtataboy nya.