You are the Reason

Chapter 17

"I... hate you." Umiiyak pa rin na sabi niya.

"Is it wrong to be nice towards someone you like?" Walang pagdadalawang isip na tanong ko.

Panandaliang napahinto ang iyak niya roon sa sinabi ko. It was as if she got confused or whatsoever from what I said. I chuckled when I felt how she turned uneasy.

"What did you say?" She asked. Totally calm now.

Tumayo ako at muling lumipat sa puwesto sa gilid ng kama niya. Naupo ako at sumandal sa headboard na agad niyang pinantayan.

"You see, when I told you before that I am your fan..." napahinto ako at binasa ang nanunuyong mga labi. "It wasn't a lie." I admitted.

Gusto ko na sanang magkwento pero napigilan ako ng pamatay niyang irap. Natawa ako at hinawakan ang kamay niya. She didn't take it away from me.

"All the more," I stopped to find wiser words but I couldn't find any. "I have liked you for so long. Hindi ko na maalala kung kailan nagsimula, but it was when you did a live singing production."

"Do I need to believe in you?" May mga mapagtanong na mata niyang sabi sa akin.

Nalulula ako sa mga nangyayari. Hindi ko alam ang sasabihin. It's crazy how peaceful the night is but my heart won't stop bumping too hard. Hindi yata tama ang term na ginamit ko. Does it really 'like' that I feel towards her?

"Ikaw bahala..." sagot ko lang.

Less the talk, the better. Kaya ko namang kumilos. I'm pretty sure that my actions will be bolder this time. Now that I already told her about my hidden feelings for her, there's no point of having limitations.

"Isn't this too much?" Nakapikit nang mariin na sabi niya. "Nangyayari ba talaga 'to?" She added.

Hinatak ko siya at ikinulong sa bisig ko. Later on, I planted a sweet little kiss on her temple. Para siyang nahiya sa ginawa ko dahil bigla niyang isiniksik ang mukha sa lantad kong leeg.

"Sure na ba 'yan?" She asked, laughing.

"Bakit ka tumatawa?" Natatawa na ring tanong ko. Kung bakit ako tumatawa, hindi ko rin alam.

"Ewan. I'm happy." Inayos niya ang upo at tinitigan ako. "Really happy." She added.

Tumango ako nang ilang ulit doon. Totally quiet because I couldn't find words to say. Nagtinginan kami ulit bago parehas natawa.

"Why are you laughing?" She asked.

"Why are you laughing?" Pang gagaya ko sa kanya pero sa nanunuyang tono naman.

Mahina niya akong hinampas sa hita.

"You like me..." may hindi makapaniwalang tinig na sabi niya.

"U-huh,"

"You fucking like me." She repeated her remark.

Maya-maya, tumawa siya at muli akong pinakatitigan. Hinawakan ako sa dalawang pisngi bago ilapit ang mukha sa akin. I was expecting to receive a kiss but she didn't give any.

"Ang ganda mo talaga kapag malapitan, eh, 'no?" She unconsciously said.

She traced my eyebrows all the way to my cheeks. Hinaplos ang pisngi bago pasadahan ng daliri ang tungkil ng ilong.

"I thought you were going to kiss me." Natatawang sabi ko dahil bumitaw siya sa mukha ko.

"Next time na." Parang nang aasar na sabi niya.

Sinundot ko ang tigiliran niya. Dahilan para mapatili siya at umiwas sa kamay ko. Nang subukan ko ulit gawin 'yon, hinampas niya nang marahan ang hita ko.