You are the Reason

Chapter 34

"Be my girlfriend again, Rhian..." mahina niyang bulong habang malalim ang mga titig sa akin.

I wasn't sure if it was the influence of the alcohol or the hunger that I have for her. I pulled her up with tears in my eyes.

Alam kong hindi ngayon ang tamang panahon para sa kahit na anong bagay bukod sa pag bukas ng puso ko kasama ang pag iisip na bumalik na siya sa'kin.

I couldn't help but cry inside her arms. With bullets of sweat all over my forehead and neck, Glaiza pulled out from the hug just to give me a quick kiss on my lips.

"I love you too, baby..." she whispered even tho I haven't said anything yet.

"Baby..." nagsusumbong na sabi ko habang mas hinihigpitan ang yakap sa kanya.

Gusto kong isumbong ang mga panahon na umiyak ako dahil sa pagod na nararamdaman at wala siya para mag silbing pahingahan ko.

I wanted to rant about the nights where I forced myself to sleep. Nights where I cried myself to sleep.

I never saw this coming! Ang akala ko'y matututo akong makuntento na panoorin siya sa malayo at hayaan na maging maayos mag isa. Akala ko pa noon ay ayos lang sa akin na magkaroon siya ng iba.

"Shh..." naupo siya sa tabi ko at pinunasan ang aking noo. She wiped my neck too. And I watched her as she took something for me to wear.

Nang kumalma, pumasok ako sa banyo at agad na naglinis ng katawan. Tinulungan ako ni Glaiza sa aking skincare at pinanood niya ako habang tahimik akong nagbibihis. I left the bathroom when Glaiza had to clean herself.

Water was dripping off her hair. Gumuguhit ng linya ang tubig pababa sa braso niya. Her short hair suits her so well. Ang ganda niyang gwapo sa paningin ko. Tinapik ko kaagad ang gilid ng hinihigaan ko para makatabi ko na siya. She dived into bed as I call her by our endearment.

"Tired?" She asked while moving closer to me.

Ngumiti ako kahit hindi niya naman kita 'yon. "Kinda..." mahina kong sabi.

"We need to sleep na so we'll have energy for tomorrow."

Kahit pa may alak ako sa sistema ng aking katawan, ramdam kong mas nalasing ako sa mga napag usapan namin kanina. Ang inakala kong endgame na, may kasunod pa pala.

Dahil sa pagod mula sa pag iyak, byahe mula sa restaurant, and being emotionally drained from crying so much, I dozed off in between her arms.

Nagising ako dahil sa mabigat na nakapatong na akin sa bandang tiyan. Napangiti ako nang maalala ang usapan namin kanina bago matulog. Sa sobrang pulupot ni Glaiza sa akin, ang hita niya, nasa tiyan ko na.

I laughed softly when I heard small snores from her. Inayos ko ang maiksi niyang buhok at inipit ang ilan sa likuran ng kaniyang tainga. Maingat ang mga naging kilos ko nang kumalas sa kanya.

I took my phone with me when I entered the bathroom. There are 17 missed calls from Ria. Nanlaki ang mata ko doon at nang mabasa ang mga mensahe niya, natawa na lang ako.

Ria:

May sinabi si Patty

Magkasama raw kayo? Nakahiga sa higaan mo? Ano yon?

WOW, MASYADONG NATUTUWA

mag ingat, please.

Rhi, bakit may tweet na ganon si Cha?

Kayo ulit?

Marami pang ibang mensahe nang itaas ko 'yon pero nag reply lang ako ng tawa.

Out of curiosity, I looked up to Glaiza's tweet. Apat na buwan siyang nawala at ngayon, balik social na siya.