You are the Reason

Chapter 19

Araw ng concert ni Glaiza. Nandito ako ngayon sa backstage habang nakasalang siya sa entablado. Kabado ako habang ineensayo sa utak ang lyrics ng kantang kakantahin ko mamaya.

Yes, I participated on her concert. Hiniling 'yon sakin ng management na hindi ko binigo. I'm just waiting for my cue before entering the stage. Tatagalan ko mamaya sa entablado para mapatagal ang pahinga niya dito sa likod.

After her introduction of me, I went out from the backstage. Inalalayan niya pa nga ako. I gave her a small smile before proceeding to the microphone in the middle of the stage.

The lights were dim and the audiences were quiet. Probably waiting for my song. I gave the sign to the backup singers before looking back at everyone.

"Sing with me if you're familiar with the song." Nakangiti kong sabi bago umatras sa mikropono at huminga ng malalim.

I started singing and the audience sang with me. Kay Taylor Swift ang naunang kanta at ang sumunod ay kanta naman ni Glaiza.

Nang matapos ako sa dalawang kanta, nagawa ko pang makipag kulitan sa mga tao. As much as possible, I wanted to stay longer. That way, mas mapapahaba ang pahinga ni Glaiza sa likuran.

"If this is not your definition of a perfect concert, I don't know what is..." matter of factly na sabi ko.

Really, the management and Glaiza exerted so much effort to make this concert successful. Halos hindi makatulog 'yon dahil sa kakaisip kung magiging maayos ba o hindi.

"Glaiza has been serving looks and talent. Actually, hindi pa nag didinner 'yon."

Naghiyawan ang mga tao. Camera are flashing towards me. Doon ako biglang napalingon sa gilid ko dahil naramdaman ko ang kamay na sumakop sa tagiliran ko.

Nakapagpalit na ng suot si Glaiza. She's wearing a red shining lipstick with her skimpy white dress. Puti at mataas ang suot na sapatos habang ako'y simpleng converse at kupas na pantalon.

Mas naghiwayan ang nga tao nang tapunan ko ng tingin si Glaiza. She happens to be looking at me at the same time.

"You did good." Bulong niya sa akin. Parang ayaw iparinig sa iba ang sinabi.

"I did?" Nakingiti kong tugon.

Tango ang isinagot niya sa akin. Dahilan ng mahigpit kong yakap.

"Gusto niyo bang malaman yung binulong niya sakin?" Naghiyawan ang mga tao doon sa tanong ko.

"Ang ganda ko raw ngayong gabi." Nakangiti kong sabi sa kanila.

Marahang tumawa si Glaiza bago ako tuluyang yakapin. Malawak ang kanyang ngisi habang binabalot ako sa bisig niya.

"Everyone, give ms Rhian a round of applause." Patapos niyang sabi pagkakalas sa yakap namin.

I slightly vowed as I wave to everyone. Bumalik ako sa backstage at agad na binura ang suot na eye makeup. Babalik ako mamaya para sa encore performance. I'll bring a cake before she really ends her concert.

Katulad ng napagplanuhan, ganoon ang ginawa ko. Hawak ang chocolate cake sa dalawang kamay, bago pa matapos ang chorus ng pinakasikat niyang kanta, nakalapit na ako.

Muling naglabasan ang ilaw mula sa telepono ng mga manonood. Kinukuhaan ang nangyayari sa entablado.

I showed Glaiza a full smile. Ibinaba niya ang mikropono habang nalilitong nakatitig sa akin. Hindi niya alam ang lahat ng ito. Sinabi ko kasing may trabaho ako kaya aalis ako agad pagkatapos kumanta.

Pabiro niya akong hinampas gamit ang kulay puting mikropono bago umirap at pumikit. She stayed like that for seconds before blowing her candle.

"Do you mind sharing your wish?" I asked her.