Adrien ile sahile kenarına gitmeye karar verdik saat geç olmuştu bu yüzden dışarıda az insan vardı
Kaldırımda yürürken çarpan dalgalar biraz üstümü ıslatmıştı hava serindi Bü yüzden dalga şiddetliydi
Adrien "Eee heyecan var mı?" dedi ellerini cebine atıp
"Ne için?" dedim anlamamış gibi yaptım
Adrien kaşını havaya kaldırınca "Aslında insanlar nasıl tepki verecek merak ediyorum" dedim kapşonumu kafama örtüp
Adrien "Kimin ne dediğini umursama Merinette önemli olan senin ne düşündüğün ve" dedi
"Ne ve?" dedim
Adrien "Ve benim ne düşündüğüm.. Seni tatlı görmek isterim yani" dedi gülerek
Adrien'ı hafifçe itekledim. Adrien biraz sendeledi "Güçlüsün bakıyorum" dedi
"Tabi ne sandın" dedim
Adrien "Bu arada dediğimde ciddi değildim yani senin kendini nasıl gördüğün önemli ben seni zaten her şekilde sevicem" dedi beni kolunun altına alıp
"Bende seni" dedim kısaca
Biz yürümeye devam ederken Adrien sessizliği bozdu "Ee ne yapsak eve mi dönsek? " dedi
"Bence de herkes kendi evine dönsün" dedim bu arada dalgalar yavaşça dinelemeye başladı
Adrien "Niye sizin evde kalırım bu günlük" dedi
Hafifçe sırıtıp "Büyükannem için gelicek değilsin herhalde zaten gelemezsin o ayrı bir şey" dedim
Adrien kaldırımın ucuna yakın gidiyordu "Yo Büyükannen için gelirim çok güzel kurabiye yapıyor" dedi
Adrien'ı iteklemeye başladım "Lan düşücem lan şakay-" dedi ama ben sertçe itince denize düştü. Aman Adrien'a bir şey olmaz
"Hadi çık artık sudan hişşt" dedim ama çıkmadı ayaklarımı sarkıttım deniz aslında durulmuştu niye çıkmıyor "Adrien çık işte o kadar fazla denizin altında nefesini tutamazsın" dedim ama çıkmadı "Adrien... Adrien!"
Suya yavaşça girip Adrien'ı sudan çıkarmaya çalıştım zor bir şekilde kaldırıma çıkardım ama baygındı. Baygın olmaması gerekiyor çok saçma
"Adrien kalk hadi... Su mu yuttun?" dedim ilk yardım yapılışını bilmediğim için öylece duruyordum. Bu durumdan da ilk yardımın ne kadar önemli bir şey olduğunu anladım neyin ne zaman olacağı belli olmaz
"Adrien hadi kalk artık" dedim Adrien'ın göğsüne yaslanıp nefes alıyor mu diye baktım "Nefes alıyorsun.. Nefes" konuşamaz hale geldim gözümden akan yaşa engel olamıyorumdum bile.. onu kaybetmek istemiyorum
"Dur Adrien yardım çağırıcam" dedim daha önce neden aklıma gelmedi ki.
Telefonu elime aldığımda Adrien elini elimin üstünü koydu "Şakaydı" dedi gülerken ardından ayağa kalktı
"Ş-şaka mı?" dedim ardından sesimi yükselterek "Böyle şaka mı olur? Şakaymış" dedim ayağa kalkıp hızlı hızlı yürüyerek "Şakaymış ha" dedim
Arkamdan Adrien geliyordu "Merinette sadece küçük bir şaka yaptım" dedi
Arkamı dönüp "Ne kadar korktum biliyor musun? Sana bir şey oldu sandım ya... Birini kaybetmek nasıl bir duygu bilirim ve bir daha yaşamak istemiyorum" dedim Adrien'a sarılıp
Adrien sarılmama karşılık verip alnıma öpücük kondurdu
Eve doğru yürürken üşüyorduk çok merak ediyorum Büyükannem ne diyecek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAD LOVE ADRİNETTE
FanfictionKötülükten doğan aşk mı? Ya da nefret? Merinette hayatının en berbat anısını tadmıştır ve hayatını değiştirmiştir... ama hayatta kötü olanı seçmiştir, kendini kötülüğün bir halkası yapmıştır. Tek başınadır ve ona yanlış yolda olduğunu söyleyen kimse...
