I Love You, But I Hate You [Editing]

E P I L O G U E

E P I L O G U E

JANG DASOM's:

"Good job Lyndon!" Masayang bati ko sa kanya nang makaupo siya sa couch.

He hissed and closed his eyes. And as I saw him closed his eyes, I saw a tear fell down on his cheeks.

"I'm done, Dasom. So, can we stop this shit?" He asked.

I shook my head.

"Nah, hangga't hindi pa natin nasisigurong patay na nga talaga sila. Isa pa, buhay pa ang lintik na ama nila." Sabi ko habang nakayukom ang kamao ko.

Napadilat siya ng mata niya at tumingin sa akin ng seryoso.

"Tapos na! Patay na sila. Sigurado ako doon. Ako ang nagbigay ng sasakyan nila. At sigurado akong hindi na sila maaari pang mabuhay." Inis na sabi niya sa akin.

Napangisi ako. "Are you inlove on her?" Tanong ko.

"Yes. Yes, I'm inlove on her. I love Elle." Pag-amin niya, na mas lalung nakapag pangisi sa akin.

"Tsk tsk. Too bad, patay na siya. Pinatay mo siya, kasama ang pinakamamahal niyang si Shawn. Ang bestfriend mo." Nakangising sabi ko.

I saw him clenched his fists.

"Enough! Bukas ng umaga babalik na ako sa Japan. Gusto kong kalimutan na lahat ng ito. Binabalaan kita, kung ayaw mong tumigil. Ako ang makakalaban mo." Banta niya bago siya umalis.

I smiled bitterly. Elle's dead. Her half-sister and her mother are dead. But not his father.

I already get what I want and wished to happen. But, why am I not happy?

I sighed. Yes, I might be bad as what you think of me. But still, I treated Elle as my bestfriend. Kung hindi lang sana nangyari ang hindi dapat mangyari.

Kailangan kong iganti ang kamatayan ng lolo at ng mga magulang ko.

Pero bakit hindi ako masaya?

*tok-tok!*

Napatingin ako sa pinto. "Pasok!" Sigaw ko.

Agad naman siyang pumasok at naupo sa couch.

"Hi my dear cuz!" Bati niya sa akin.

Napatingin ako sa picture frames, kung nasaan ang litrato namin nila mommy.

I missed you mom, dad.

I sighed.

"What's with the deep sigh?" Tanong ni Vetina sa akin.

Hinarap ko siya.

"Babalik na tayo sa Korea. Magpapabook na ako ng flight." Sabi ko.

Buo na ang desisyon ko. Gusto kong magsimula ulit.

"Pero hindi ko pa nakukuha si Kai. Buhay pa si Lui—"

I cut her words off.

"Stop before I forgot that you're my cousin. Buo na ang desisyon ko, babalik tayo sa Korea. " sabi ko.

Siguro nga tama si Lyndon. Hindi ako masaya sa nangyari. Pero hindi ibig sabihin noon, ay nakalimutan ko nang may ginawang kagaguhan sa amin ang Parker.

Gusto ko lang magsimula ulit.

Three months later...

KELLY's:

Tatlong buwan na pala ang nakalipas, simula nang mangyari ang malagim na insidenteng ayaw ko nang alalahanin pa. Naka-graduate na rin ako ng high school.