Love At School ❢ Vkook

📖P19📖

تهیونگ دستشو به طرفش دراز کرد و کوک گرفتتش.. پماد رو روی انگشتاش که کبود شده بودن مالید و پخشش کرد..

تهیونگ داشت تو سکوت به کارای جونگکوک نگاه میکرد..اون ایون ووی عوضی..میخواست همه چیز رو خراب کنه..اما این دفعه نمیذاشت چنین اتفاقی بیفته..
قبل از اینکه بخواد دست به کاری بزنه باید دمشو میچید..

"تهیونگ.."

تهیونگ از تو فکر بیرون اومد و منتظر شد تا جونگکوک حرفش رو بزنه.

"ازت یه سوالی دارم..امیدوارم جوابمو بدی.."

جونگکوک گفت و بعد با بالا آوردن سرش، به چشمای تهیونگ زل زد..

"چرا تصمیم گرفتی برای امتحانات تلاش کنی؟"

تهیونگ فقط بهش نگاه کرد و حرفی نزد. این سکوت انقدر طولانی شد که جونگکوک دستپاچه دستش رو با دستمال تمیز کرد و به پایین نگاه کرد.

"ب..بیخیال..نمیخواد جوا.."

"تصمیمم برای زندگیم عوض شده.."

جونگکوک با تعجب سرشو اورد بالا و به تهیونگ نگاه کرد..یعنی با حرفایی که خودش قبلا زده بود..تهیونگ تصمیم گرفت برای زندگیش تلاش کنه؟

"اینطوری نگام نکن..حالا که انقدر کنجکاوی..بزار بهت بگم.."

تهیونگ تکیش رو از پشتش برداشت و یکم به جلو مایل شد.

"پدرم آرزوهامو ازم گرفت..که درس بخونم و تو شرکت خودش مشغول به کار بشم..منم نمیخوام که کاری کنم که اون از اجباری که تو زندگیم انداخته راضی باشه..اما راست میگفتی..واقعا حیفه که تلاش نکم.."

یکم مکث کرد و دستی تو موهاش کشید.

"میخوام درس بخونم و انتقالی بگیرم به دانشگاه ژاپن..اینطوری حداقل اون به خواستش نمیرسه.."

چشم‌‌های جونگکوک گرد شد. تصمیمی که تهیونگ ازش حرف میزد این بود؟ رفتن به ژاپن؟ اینکه همون فرار کردن بود!

"تهیونگ تو..مطمئنی؟همه ی کار و زندگیت اینجاست.. دوستات..خواهر و برادرت مادرت..فقط برای به زمین زدن بابات میخوای بری ژاپن؟"

تهیونگ پوزخندی زد و دست به سینه شد.

"بزرگ ترین خواسته من همینه..چرا که نه؟"

لیسی به لباش زد و چشم‌‌هاش رو ریز کرد. چونش رو رو دستش گذاشت با دقت به جونگکوک زل زد.

"دوست دارم بدونم اون موقع تو کجایی و داری چیکار میکنی؟"

جونگکوک هوفی کشید و از جاش بلند شد. نمی‌دونست تهیونگ تا این حد دلش شکستِ پدرش رو می‌خواد. می‌خواست بدونه اون آرزویی که تهیونگ ازش حرف میزد چیه اما می‌دونست جواب دادن تهیونگ به سوال اولش معجزه بود، چه برسه به دومی!