Epione: Paralyzed with pain (BS6)

kabanata 4

"Are we settled here?" Dr. Zoren ask. "Nagkapirmahan na pala kayo."

Pilit akong ngumiti sa kanya. Hindi ko rin alam kung anong dapat kong gawin. Damn. Nag punta lang ako dito para kumain.

"How long the word 'temporarily' will last?" Pormal na tanong ko.

I need to know how long the contract is. Ngayon lang ako magiging private duty nurse. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. I have a lot of experience but I don't know if its enough.

"Nakaindicate yun sa contract." Mr. Madrid smile. "Maybe we can talk about it some other time."

"I want–" I tried to say.

"According to contract you have a week to prepare yourself." He said. "Nakalagay naman ang address nya sa hospital nyo Zoren?"

Nakita ko ang pag kurba ng labi ni Zoren nang lingunin nya si Raphael. Bago ito tumingin saakin at tumango.

"Pinag-aralan talaga." I heard him murmured.

"Well, you can ask the nurse in-charge about that thing. Lalo na pansamantala muna syang mapapalitan." Dr. Zoren added.

I gulp. "But you said, I can go back in service after this contract. Right?"

Hindi pwedeng mawala saakin ang trabaho ko. Sobrang daming oras at pagod ang ginugol para makuha kung anong meron ako ngayon.

He nod. "Ofcourse. Ms. Trazona." He smile. "Maibabalik 'yon saiyo pagkatapos ng kontrata."

Ngumiti ako bago magiwas ng tingin. hindi ko alam na possibleng mangyari ang bagay na to. Mukhang hindi basta bastang mga tao ang kaharap ko.

Nilingon ko ang gilid ko ng marinig ko ang pag ring ng cellphone. I saw Dr. Zoren excuse himself.

Muntik ko ng makalimutan na pinatay ko ang cellphone ko para hindi muna ako maka recieve ng mga text at tawag mula sa mga kamag anak ko.

"Hey. You need to eat."

I take a glance at Raphael as I heard him speak. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya. Hindi ko alam na sobrang mapapadali nya ang pag hihire saakin.

"I can't help but to think, sobrang bilis mo naman na nakapag print out ng kontrata." I seriously said.

Napanguso ako nang magbaba ako ng tingin sa pagkain. Tinatawan-tawanan ko pa sya kanina, no'ng sabihin nya na gusto nya akong i-hire. 'Yun pala kaibigan nya ang may-ari ng hospital na pinagtatrabahuan ko.

Napaismid nalang ako ng maalala na sya nga rin pala ang may-ari ng restaurant na ito. Sa lawak at dami ba naman ng bansa na may Madrid's resto ay hindi malabong makakilala sya ng maraming tao.

"Well, I really need a nurse." He smirk.

Lalong kumunot ang noo ko sa kanya. "Wala ka namang sakit. Mukhang hindi ka naman bagong opera. May cancer ka ba?"

He laugh. "I can pay, so I will hire."

I pressed my lips before looking outside. Nararamdaman ko na ang pagbigat ng talukap ng mata ko. I sighed.

"I have one week, right?" I gulp. "So it means, hindi ako papasok sa loob ng isang linggo?"

He nod. "Take a rest if you want. I think you really need it."

Tipid akong ngumiti bago tumayo. I can't stay longer. Siguradong babagsak na ang katawan ko dahil sa pagod at puyat. Sinabayan pa ng mga problema.

"Okay." Mahinang saad ko. "I'll leave now. Ikaw na ang bahalang magsabi kay Doc."

Alam kong may gusto pa syang sabihin pero agad akong naglakad palabas ng restaurant.