"Good morning!"
Napaglikwas ako sa pagkakahiga nang marinig ko ang boses ni Zyrrel. Malabo pa naman ang nakikita ko, nakita ko ang pigura nya na tumakbo palapit sa kama ni Naillyn.
"Dad," Naillyn said.
Pinanood ko lang ang pagkarga ni Zyrrel kay Naillyn. Mukhang nagkakaintindihan sila mag ama. Marahan kong kinusot ang mga mata ko bago lumapit sa kanila.
"Almusal na tayo." Zyrrel cheerfully said as I reach them.
Napaismid ako nang mag tama ang mata naming dalawa. Naalala ko nanaman kung anong nangyare kahapon.
'My mother wants to meet you both.'
Kunot noo kong binalingan ng tingin si Zyrrel. Hindi ko maiwasang magtaka, ni minsan hindi namin ito napagusapan noon.
'What are you saying?'
Inalis ko lahat ng emosyon sa mukha ko nang naramdaman ko na tumingin saakin si Naillyn. Ngumiti ako sa kanya.
'Maybe it's time to introduce you both-'
'Zyrrel,' Mariin na saad ko. 'you don't do it. Tsaka bakit mo naman kami ipapakilala?'
'Because we are family...' He smile, 'right?'
'Yes! Dad,' Masayang saad ni Naillyn.
Sinenyasan ko si Zyrrel na lumabas nang makatulog na si Naillyn, gusto ko lang linawin ang lahat sa kanya.
Nauna na akong lumabas. May mga pasyente na sa labas, mga taong lumalaban para mas humaba pa ang oras nila dito sa mundo.
Marahil isa rin ito sa mga dahilan kung bakit ako nag trabaho sa ospital. Para ipaalala sa sarili ko na maswerte parin ako dahil nakakahinga ako, dahil wala akong ibang nararamdaman. Kahit na hindi madali ang pagharap sa buhay ko araw araw, atleast masasabi ko na maayos naman ako.
'Why?'
Napabalik ako sa realidad nang marinig ko ang boses ni Zyrrel sa likod ko. I pull myself together as I look at him.
'It's your right to meet her,' Panimula ko, 'but Zyrrel I would like to change the word family——'
'Bakit ba?' He cut my words.
I crinkle my forehead. 'Bata pa si Naillyn, may mga bagay na hindi nya maiintindihan. Zyrrel, hindi ko alam kung anong iniisip mo pero...' I pause.
'I know you are more powerful than me,' I gulp. 'but please don't use it to get my daughter. Buhay ko ang batang 'yan—'
Kumunot ang noo nito habang nakatingin saakin, hindi rin nakalagpas sa mata ko ang pagkurba ng labi nya.
'You think that I'm going to get my daughter?'
Napalunok ako habang nakatingin sa kanya. Hindi malabong nagawa nya 'yun. Isang anak lang ang lalaking 'to. Alam kong mananabik ang mga magulang nya pag nalaman na may apo na sila, natatakot ako sa pwedeng mangyare kasunod ng bagay na 'yun.
'Well, you are right.'
Ilang beses akong napakurap nang sambitin nya 'yun. Lalong lumakas ang pagkabog ng dibdib ko.
'but when I fight for my rights to be with her...' He paused. 'I will make sure that her mother is with her, with us.'
"M-Mom," Naillyn call.
BINABASA MO ANG
Epione: Paralyzed with pain (BS6)
Roman d'amourFor Jannilyn there is no cure invented to treat her pain. Life treat her like it's rival. There are a lot of factor that make her hurt herself: from her own family and the man she chose to be with. She fought for wrong man, in that battlefield she...